抱朴子·内篇·论仙

抱朴子·内篇·论仙原文：

惠阳城南浪似雷，惠阳城东江水来。嘱郎莫学双江水，一合千年去不回。
浈阳多胜概，碧落冠南州。石刻贤人咏，岩栖仙隐幽。须知为福地，何用觅瀛洲。葛令烧丹处，扪萝到上头。
钿毂香车过柳堤，桦烟分处马频嘶，为他沉醉不成泥¤花满驿亭香露细，杜鹃声断玉蟾低，含情无语倚楼西。马上凝情忆旧游，照花淹竹小溪流，钿筝罗幕玉搔头¤早是出门长带月，可堪分袂又经秋，晚风斜日不胜愁。独立寒阶望月华，露浓香泛小庭花，绣屏愁背一灯斜¤云雨自从分散后，人间无路到仙家，但凭魂梦访天涯。依约残眉理旧黄，翠鬟抛掷一簪长，暖风晴日罢朝妆¤闲折海棠看又拈，玉纤无力惹馀香，此情谁会倚斜阳。翡翠屏开绣幄红，谢娥无力晓妆慵，锦帷鸳被宿香浓¤微雨小庭春寂寞，燕飞莺语隔帘栊，杏花凝恨倚东风。花月香寒悄夜尘，绮筵幽会暗伤神，婵娟依约画屏人¤人不见时还暂语，令才抛后爱微嚬，越罗巴锦不胜春。偏戴花冠白玉簪，睡容新起意沈吟，翠钿金缕镇眉心¤小槛日斜风悄悄，隔帘零落杏花阴，断香轻碧锁愁深。晚逐香车入凤城，东风斜揭绣帘轻，慢回娇眼笑盈盈¤消息未通何计是，便须佯醉且随行，依稀闻道太狂生。小市东门欲雪天，众中依约见神仙，蕊黄香画贴金蝉¤饮散黄昏人草草，醉容无语立门前，马嘶尘烘一街烟。
嫩指调冰。弹不破、人天绿意冥冥。弦畔东风，吹冷万古瑶情。春梦和他鹦鹉忏，秋怀诉与凤凰听。漫销凝。催花羯鼓，弄月鹅笙。相思水荒山远，料移船海上，别调凄清。见说文鸾，而今也叹飘零。禅心几回拖逗，初不为琵琶肠断声。兰因在，伴华年、锦瑟修到三生。
大才何处不闲身，百里新花况值春。五斗已馀供鹤米，一官仍作著书人。
涉秋苦多阴，婵娟竟见乍。天巧竟作难，借皮三五夜。屯云滃四面，如鹜俗士驾。宝坊盍朋簪，尊酒共清话。诸君读书眼，日月潭人织罅。天眼物昏之，谁与弯弓射。连宵耿孤吟。虚窗自高挂。竹风静逾爽，露叶灿可画。梦踏市桥去，醉眠僧榻借。阴晴且勿言，幽赏可能罢。恨欠截老龙，三弄倚风榭。酒酣歌慨慷，四坐勿渠诧。边尘日澒洞，志士异间暇。君看古圣贤，忧乐以天下。持此阅人多，何但如传舍。短气吐复吞，欲言恐遭骂。径思投绂去，甘老渔樵社。世论熟脂韦，人物欢衰谢。相期崇令猷，兰鲍观所化。
铁骑锁东风，残花野兴浓。玉梅犹在此，消息自天通。

抱朴子·内篇·论仙拼音解读：

huì yáng chéng nán làng sì léi ，huì yáng chéng dōng jiāng shuǐ lái 。zhǔ láng mò xué shuāng jiāng shuǐ ，yī hé qiān nián qù bú huí 。
zhēn yáng duō shèng gài ，bì luò guàn nán zhōu 。shí kè xián rén yǒng ，yán qī xiān yǐn yōu 。xū zhī wéi fú dì ，hé yòng mì yíng zhōu 。gě lìng shāo dān chù ，mén luó dào shàng tóu 。
diàn gū xiāng chē guò liǔ dī ，huà yān fèn chù mǎ pín sī ，wéi tā chén zuì bú chéng ní ¤huā mǎn yì tíng xiāng lù xì ，dù juān shēng duàn yù chán dī ，hán qíng wú yǔ yǐ lóu xī 。mǎ shàng níng qíng yì jiù yóu ，zhào huā yān zhú xiǎo xī liú ，diàn zhēng luó mù yù sāo tóu ¤zǎo shì chū mén zhǎng dài yuè ，kě kān fèn mèi yòu jīng qiū ，wǎn fēng xié rì bú shèng chóu 。dú lì hán jiē wàng yuè huá ，lù nóng xiāng fàn xiǎo tíng huā ，xiù píng chóu bèi yī dēng xié ¤yún yǔ zì cóng fèn sàn hòu ，rén jiān wú lù dào xiān jiā ，dàn píng hún mèng fǎng tiān yá 。yī yuē cán méi lǐ jiù huáng ，cuì huán pāo zhì yī zān zhǎng ，nuǎn fēng qíng rì bà cháo zhuāng ¤xián shé hǎi táng kàn yòu niān ，yù xiān wú lì rě yú xiāng ，cǐ qíng shuí huì yǐ xié yáng 。fěi cuì píng kāi xiù wò hóng ，xiè é wú lì xiǎo zhuāng yōng ，jǐn wéi yuān bèi xiǔ xiāng nóng ¤wēi yǔ xiǎo tíng chūn jì mò ，yàn fēi yīng yǔ gé lián lóng ，xìng huā níng hèn yǐ dōng fēng 。huā yuè xiāng hán qiāo yè chén ，qǐ yàn yōu huì àn shāng shén ，chán juān yī yuē huà píng rén ¤rén bú jiàn shí hái zàn yǔ ，lìng cái pāo hòu ài wēi pín ，yuè luó bā jǐn bú shèng chūn 。piān dài huā guàn bái yù zān ，shuì róng xīn qǐ yì shěn yín ，cuì diàn jīn lǚ zhèn méi xīn ¤xiǎo kǎn rì xié fēng qiāo qiāo ，gé lián líng luò xìng huā yīn ，duàn xiāng qīng bì suǒ chóu shēn 。wǎn zhú xiāng chē rù fèng chéng ，dōng fēng xié jiē xiù lián qīng ，màn huí jiāo yǎn xiào yíng yíng ¤xiāo xī wèi tōng hé jì shì ，biàn xū yáng zuì qiě suí háng ，yī xī wén dào tài kuáng shēng 。xiǎo shì dōng mén yù xuě tiān ，zhòng zhōng yī yuē jiàn shén xiān ，ruǐ huáng xiāng huà tiē jīn chán ¤yǐn sàn huáng hūn rén cǎo cǎo ，zuì róng wú yǔ lì mén qián ，mǎ sī chén hōng yī jiē yān 。
nèn zhǐ diào bīng 。dàn bú pò 、rén tiān lǜ yì míng míng 。xián pàn dōng fēng ，chuī lěng wàn gǔ yáo qíng 。chūn mèng hé tā yīng wǔ chàn ，qiū huái sù yǔ fèng huáng tīng 。màn xiāo níng 。cuī huā jié gǔ ，nòng yuè é shēng 。xiàng sī shuǐ huāng shān yuǎn ，liào yí chuán hǎi shàng ，bié diào qī qīng 。jiàn shuō wén luán ，ér jīn yě tàn piāo líng 。chán xīn jǐ huí tuō dòu ，chū bú wéi pí pá cháng duàn shēng 。lán yīn zài ，bàn huá nián 、jǐn sè xiū dào sān shēng 。
dà cái hé chù bú xián shēn ，bǎi lǐ xīn huā kuàng zhí chūn 。wǔ dòu yǐ yú gòng hè mǐ ，yī guān réng zuò zhe shū rén 。
shè qiū kǔ duō yīn ，chán juān jìng jiàn zhà 。tiān qiǎo jìng zuò nán ，jiè pí sān wǔ yè 。tún yún wēng sì miàn ，rú wù sú shì jià 。bǎo fāng hé péng zān ，zūn jiǔ gòng qīng huà 。zhū jun1 dú shū yǎn ，rì yuè tán rén zhī xià 。tiān yǎn wù hūn zhī ，shuí yǔ wān gōng shè 。lián xiāo gěng gū yín 。xū chuāng zì gāo guà 。zhú fēng jìng yú shuǎng ，lù yè càn kě huà 。mèng tà shì qiáo qù ，zuì mián sēng tà jiè 。yīn qíng qiě wù yán ，yōu shǎng kě néng bà 。hèn qiàn jié lǎo lóng ，sān nòng yǐ fēng xiè 。jiǔ hān gē kǎi kāng ，sì zuò wù qú chà 。biān chén rì hòng dòng ，zhì shì yì jiān xiá 。jun1 kàn gǔ shèng xián ，yōu lè yǐ tiān xià 。chí cǐ yuè rén duō ，hé dàn rú chuán shě 。duǎn qì tǔ fù tūn ，yù yán kǒng zāo mà 。jìng sī tóu fú qù ，gān lǎo yú qiáo shè 。shì lùn shú zhī wéi ，rén wù huān shuāi xiè 。xiàng qī chóng lìng yóu ，lán bào guān suǒ huà 。
tiě qí suǒ dōng fēng ，cán huā yě xìng nóng 。yù méi yóu zài cǐ ，xiāo xī zì tiān tōng 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

抱朴子·内篇·论仙相关翻译

⑨新好：新的美好景色，指春树。
①花褪残红：褪，脱去，小：毛本作“子”。子：毛本误作“小”。“飞”，《二妙集》、毛本注“一作来。”绕：元本注“一作晓。”柳绵：即柳絮。何处无芳草句：谓春光已晚，芳草长遍天涯。

抱朴子·内篇·论仙相关赏析

此诗乍看上去，四句分写月、灯、鸟、鱼，各成一景，不相联属，确是“一句一绝”。然而，诗人通过远近推移、动静相成的手法，使舟内舟外、江间陆上、物与物、情与景之间相互关联，浑融一体，读之如身历其境，由境会意。因而决不是什么“断锦裂缯”（胡应麟）。“老去诗篇浑漫与”，从诗题“漫成”可知是诗人一时得心应手之作，这种工致而天然的境界不是徒事雕章琢句者能达到的。
此诗写塞上闻笛而生乡关之思，但首先却展现出月光下的广袤胡天，然后再在明月与戍楼之间托出羌笛之声，在荒漠塞外与故乡春色的鲜明反差之中透露出缕缕乡思。但这乡思却略无哀怨，而是随着一夜风吹渗满整个关山，以可见的壮伟景观的实态体现出巨大的内在显现力与艺术包容力。

作者介绍

蔡楠 蔡楠（？？～1170）字坚老，号云壑，南城（现属江西）人。生年不详，卒于宋孝宗乾道六年。工诗词，吕本中等常与之唱和。官宜春别驾。著有云壑隐居集三卷，词有浩歌集一卷，《文献通考》传于世。