反经·钓情

反经·钓情原文：

我昔防江之下流，独许蔡子专军谋。未能奏效累丝发，已复负谤丛山丘。小范兵精思虑远，片言坐折群疑满。幕僚无过只论功，登秩荐贤来衮衮。上流蜀接更吴通，桑麻满里炊烟同。鹦鹉洲前长笛晚，黄哀蕲怨何时终。
独把芙蓉越水湄，青衿长忆问奇时。虚疑剡曲帆来近，转愧延平剑合迟。指顾风云随八翼，踟蹰岁月上双眉。青山万叠黄堂外，柱笏谁同望武夷。
谷雨收寒，茶烟飏晓，又是牡丹时候。浮龟碧水，听鹤丹山，采屋幔亭依旧。和气缥缈人间，满谷红云，德星呈秀。向东风种就，一亭兰茁，玉香初茂。遥想曲度娇莺，舞低轻燕，二十四帘芳昼。清溪九曲，上已风光，觞咏似山阴否。翠阁凝清，正宜沦茗银罂，熨香金斗。看双莺飞下，长生殿里，赐蔷薇酒。
能以功成疏宠位，不将心赏负云霞。林间客散孙弘阁，城上山宜绮季家。蝴蝶晴连池岸草，黄鹂晚出柳园花。日陪鲤也趋文苑，谁道门生隔绛纱。
西望巫峡峰，东望洞庭湖。南望大江横，北望楚王墟。平时十万户，鸳瓦百贾区。夜半车击毂，差鳞衔舳舻。麦麻漫沃衍，家家足粳鱼。深山鸡犬接，谁复识於菟。挻祸者何人，火猎而兵屠。庚戌日南至，渠魁宴宜都。一脍八百姬，坐无羊与猪。葛伯杀饷童，汤征自毫徂。恢恢天纲漏，莽莽一纪余。遗民百存一，茨棘伏且逋。有田不敢耕，十倍出赋租。籍户析丁口，奏言民数敷。一县三十家，一城三百庐。指为太平象，苍穹焉可诬。翩翩两孤鹤，归自青海隅。长松虽好在，池圃伤榛芜。邦君能好客，授馆高明居。春风摇宇宙，惨澹心盘纡。玉花暗寒食，桑谷冻不苏。流民渡沔来，曳牛负其孥。似闻俶扰中，复有红巾徒。轇轕随邓间，厥意知何如。古来上流地，最重荆州符。形势在东南，横跨此其枢。皇文不用武，重闭闻勇夫。要当强楚蜀，莫使窥全吴。滔滔江与汉，晨夜朝宗趋。天聪方四达，庙算有良图。
葱麦推还井大春，拂衣归伴卧云人。胸中历历蟠三略，肘后时时校六淳。已作移文排俗士，更将要术混齐民。知闲聊复求闲地，岁晚功名恐逼身。
衲衣线粗心似月，自把短锄锄榾柮。青石溪边踏叶行，数片云随两眉雪。山童貌顽名乞乞，放火烧畬采崖蜜。担头何物带山香，一箩白蕈一箩栗。
斗柄在戌寒始威，荒郊草木萋以腓。腾腾晓日明晴晖，相于二子驰骖騑。镵天山色横翠微，鸟道诘屈人迹希。路旁栝柏莽十围，山鸟惊觉鸣且飞。閕然野寺开双扉，青红古佛长而颀。画壁荒怪无是非，山僧迎客病已痱，香积索寞缠蛜蝛，厥辞怪伟无刺讥。落叶飒沓飘秋衣，游兴颇极振策归。嗟哉胜地空依稀，安得卜筑来耕耭。

反经·钓情拼音解读：

wǒ xī fáng jiāng zhī xià liú ，dú xǔ cài zǐ zhuān jun1 móu 。wèi néng zòu xiào lèi sī fā ，yǐ fù fù bàng cóng shān qiū 。xiǎo fàn bīng jīng sī lǜ yuǎn ，piàn yán zuò shé qún yí mǎn 。mù liáo wú guò zhī lùn gōng ，dēng zhì jiàn xián lái gǔn gǔn 。shàng liú shǔ jiē gèng wú tōng ，sāng má mǎn lǐ chuī yān tóng 。yīng wǔ zhōu qián zhǎng dí wǎn ，huáng āi qí yuàn hé shí zhōng 。
dú bǎ fú róng yuè shuǐ méi ，qīng jīn zhǎng yì wèn qí shí 。xū yí yǎn qǔ fān lái jìn ，zhuǎn kuì yán píng jiàn hé chí 。zhǐ gù fēng yún suí bā yì ，chí chú suì yuè shàng shuāng méi 。qīng shān wàn dié huáng táng wài ，zhù hù shuí tóng wàng wǔ yí 。
gǔ yǔ shōu hán ，chá yān yáng xiǎo ，yòu shì mǔ dān shí hòu 。fú guī bì shuǐ ，tīng hè dān shān ，cǎi wū màn tíng yī jiù 。hé qì piāo miǎo rén jiān ，mǎn gǔ hóng yún ，dé xīng chéng xiù 。xiàng dōng fēng zhǒng jiù ，yī tíng lán zhuó ，yù xiāng chū mào 。yáo xiǎng qǔ dù jiāo yīng ，wǔ dī qīng yàn ，èr shí sì lián fāng zhòu 。qīng xī jiǔ qǔ ，shàng yǐ fēng guāng ，shāng yǒng sì shān yīn fǒu 。cuì gé níng qīng ，zhèng yí lún míng yín yīng ，yùn xiāng jīn dòu 。kàn shuāng yīng fēi xià ，zhǎng shēng diàn lǐ ，cì qiáng wēi jiǔ 。
néng yǐ gōng chéng shū chǒng wèi ，bú jiāng xīn shǎng fù yún xiá 。lín jiān kè sàn sūn hóng gé ，chéng shàng shān yí qǐ jì jiā 。hú dié qíng lián chí àn cǎo ，huáng lí wǎn chū liǔ yuán huā 。rì péi lǐ yě qū wén yuàn ，shuí dào mén shēng gé jiàng shā 。
xī wàng wū xiá fēng ，dōng wàng dòng tíng hú 。nán wàng dà jiāng héng ，běi wàng chǔ wáng xū 。píng shí shí wàn hù ，yuān wǎ bǎi jiǎ qū 。yè bàn chē jī gū ，chà lín xián zhú lú 。mài má màn wò yǎn ，jiā jiā zú jīng yú 。shēn shān jī quǎn jiē ，shuí fù shí yú tú 。yán huò zhě hé rén ，huǒ liè ér bīng tú 。gēng xū rì nán zhì ，qú kuí yàn yí dōu 。yī kuài bā bǎi jī ，zuò wú yáng yǔ zhū 。gě bó shā xiǎng tóng ，tāng zhēng zì háo cú 。huī huī tiān gāng lòu ，mǎng mǎng yī jì yú 。yí mín bǎi cún yī ，cí jí fú qiě bū 。yǒu tián bú gǎn gēng ，shí bèi chū fù zū 。jí hù xī dīng kǒu ，zòu yán mín shù fū 。yī xiàn sān shí jiā ，yī chéng sān bǎi lú 。zhǐ wéi tài píng xiàng ，cāng qióng yān kě wū 。piān piān liǎng gū hè ，guī zì qīng hǎi yú 。zhǎng sōng suī hǎo zài ，chí pǔ shāng zhēn wú 。bāng jun1 néng hǎo kè ，shòu guǎn gāo míng jū 。chūn fēng yáo yǔ zhòu ，cǎn dàn xīn pán yū 。yù huā àn hán shí ，sāng gǔ dòng bú sū 。liú mín dù miǎn lái ，yè niú fù qí nú 。sì wén chù rǎo zhōng ，fù yǒu hóng jīn tú 。jiāo gé suí dèng jiān ，jué yì zhī hé rú 。gǔ lái shàng liú dì ，zuì zhòng jīng zhōu fú 。xíng shì zài dōng nán ，héng kuà cǐ qí shū 。huáng wén bú yòng wǔ ，zhòng bì wén yǒng fū 。yào dāng qiáng chǔ shǔ ，mò shǐ kuī quán wú 。tāo tāo jiāng yǔ hàn ，chén yè cháo zōng qū 。tiān cōng fāng sì dá ，miào suàn yǒu liáng tú 。
cōng mài tuī hái jǐng dà chūn ，fú yī guī bàn wò yún rén 。xiōng zhōng lì lì pán sān luè ，zhǒu hòu shí shí xiào liù chún 。yǐ zuò yí wén pái sú shì ，gèng jiāng yào shù hún qí mín 。zhī xián liáo fù qiú xián dì ，suì wǎn gōng míng kǒng bī shēn 。
nà yī xiàn cū xīn sì yuè ，zì bǎ duǎn chú chú gǔ duò 。qīng shí xī biān tà yè háng ，shù piàn yún suí liǎng méi xuě 。shān tóng mào wán míng qǐ qǐ ，fàng huǒ shāo yú cǎi yá mì 。dān tóu hé wù dài shān xiāng ，yī luó bái xùn yī luó lì 。
dòu bǐng zài xū hán shǐ wēi ，huāng jiāo cǎo mù qī yǐ féi 。téng téng xiǎo rì míng qíng huī ，xiàng yú èr zǐ chí cān fēi 。chán tiān shān sè héng cuì wēi ，niǎo dào jié qū rén jì xī 。lù páng guā bǎi mǎng shí wéi ，shān niǎo jīng jiào míng qiě fēi 。xiā rán yě sì kāi shuāng fēi ，qīng hóng gǔ fó zhǎng ér qí 。huà bì huāng guài wú shì fēi ，shān sēng yíng kè bìng yǐ fèi ，xiāng jī suǒ mò chán yī wēi ，jué cí guài wěi wú cì jī 。luò yè sà tà piāo qiū yī ，yóu xìng pō jí zhèn cè guī 。jiē zāi shèng dì kōng yī xī ，ān dé bo zhù lái gēng jī 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

反经·钓情相关翻译

①空山：空旷，空寂的山野。新：刚刚。
①谗言：毁谤的话。迁客：被贬职调往边远地方的官。
⑶秋收：一作“秋成”。子：指粮食颗粒。

反经·钓情相关赏析

画完了眼前风物，诗人又着意濡染画幅的背景。“树暗江城雨，天青吴楚山”的景象，大约是诗人极目远眺时见到的：一场秋雨过后，石头城里，吴楚一带群山中的树木，都消减了些许绿意。在暮霭中望去，便变得有些幽暗了，然而落照辉映的天空，却要比以往更觉蔚蓝、深邃和美丽。青天绿树的背景，为画幅衬上了清幽明丽的底色。画面中央的绝壁和孤亭，也因此显得愈加朗畅了。

作者介绍

张谔 张谔，生卒年里贯均未详。景龙二年（708）登进士第，开元中官至太祝。岐王李范好学工书，雅爱文士，博与间朝隐、刘庭埼、郑繇等皆游其门，篇题唱和。时玄宗禁诸王与外人交接，谔坐与范饮酒赋诗，贬山茌丞，后复为陈王掾。《全唐诗》存诗十二首。