咏史八首·其一

咏史八首·其一原文：

五十少公卿，三十老举子。世间老与少，不必较年齿。我观宦达人，颜色自丰美。癯者忽易腴，变化一日耳。人言老再少，信是有此理。我为老诸生，流落逾二纪。四十又过四，淟涊百僚底。说老已十年，何况真老矣。壮气推幽忧，发白面目缁。宁有再少时，一衰乃如此。何郎穷过我，齿发亦相似。闲居傲轩裳，臞腹满经史。时时吐光焰，丽句落窗几。谁家肯终惠，试此足千里。空令坐穷独，阁户今扫轨。宦达世共慕，闲旷我所喜。丈夫生世间，要自发奇伟。富贵何足云，功名半张纸。古来傲世士，良是穷乃止。未有如子年，忼慨隐廛市。我不愧公卿，愧此少居士。
晓雨射船珠泻盘，平明水上舞英残。斗鸡跖恶轻泥湿，调马蹄翻软土乾。深屋燕巢将欲补，密房蚕蚁尚忧寒。为言楚客甘蔬蔌，白芷香牙长嫩珊。
脱胎而去复还胎，因果成书语也该。毕竟此身化何物，裸虫门类广难猜。
青山如避世，讵肯诣公府。仁人如好贤，招邀入庭户。拄笏对朝气，卷帘当暮雨。是中有佳趣，莫与儿辈语。
忆我为儿时，家塾在堂隅。日昳读书罢，归时慈母娱。八岁就外傅，《鲁论》初咿唔。九岁五经毕，文义颇不疏。十岁读《礼经》，古句忘崎岖。十一背慈训，茕茕失母乌。十二出门游，奔走能跨驴。是时从大人，来往神愉愉。大人授《孝经》，命儿自写书。儿写书不成，满纸如墨猪。左右反覆视，心气惨不舒。低头清泪落，仰头但嗟吁。大人顾谓儿，儿心一何愚。写书非大难，儿心姑徐徐。心定手不误，尔盍仰视予。侵晨执笔写，写成日裁晡。儿乃破涕笑，喜笑东西趋。取书呼儿来，此书义当摅。读书读其义，此书学根株。儿默听此教，跪受当前除。朝夕执书读，爱重同球图。读罢藏之笥，亵见惧点污。儿今又写书，写书忽痛呼。儿有六岁儿，儿已十年孤。昔时一卷书，岁时常宝储。今日写此帙，吞声泪沾裾。昔写今亦写，今日迥自殊。昔泣今亦泣，两泣不相如。昔写虽丑恶，嬉戏称凤雏。今写好似昔，谁与正瑕瑜。昔泣实恃爱，貌郁神不痡。今泣复何益，泪眼空为枯。哀哉一卷书，写罢还踟蹰。儿亦呼其儿，学不在五车。但求孝悌性，敬爱理不虚。亦不在荣达，名誉播九区。但求守吾身，战战保发肤。儿有弱小甥，神采清且都。七岁痛陟岵，似续守门闾。此书大义在，此诗非烦纡。儿复呼其儿，试诵与尔姑。尔姑闻此诗，哀痛犹茹茶。尔内外兄弟，敬谨相友于。立身与显亲，毋苦不肖吾。
临水时自照，照我须与眉。须眉何所似，恰似纯白丝。从兹一白后，宁有再黑时。譬如花落地，不复还故枝。殷勤语须眉，听我自解诗。幼小痴读书，既壮多忧思。自苦有冰檗，自润无膏脂。劳生到今日，汝白将何辞。
行路难！行路难！多歧路，今安在？

咏史八首·其一拼音解读：

wǔ shí shǎo gōng qīng ，sān shí lǎo jǔ zǐ 。shì jiān lǎo yǔ shǎo ，bú bì jiào nián chǐ 。wǒ guān huàn dá rén ，yán sè zì fēng měi 。qú zhě hū yì yú ，biàn huà yī rì ěr 。rén yán lǎo zài shǎo ，xìn shì yǒu cǐ lǐ 。wǒ wéi lǎo zhū shēng ，liú luò yú èr jì 。sì shí yòu guò sì ，tiǎn niǎn bǎi liáo dǐ 。shuō lǎo yǐ shí nián ，hé kuàng zhēn lǎo yǐ 。zhuàng qì tuī yōu yōu ，fā bái miàn mù zī 。níng yǒu zài shǎo shí ，yī shuāi nǎi rú cǐ 。hé láng qióng guò wǒ ，chǐ fā yì xiàng sì 。xián jū ào xuān shang ，qú fù mǎn jīng shǐ 。shí shí tǔ guāng yàn ，lì jù luò chuāng jǐ 。shuí jiā kěn zhōng huì ，shì cǐ zú qiān lǐ 。kōng lìng zuò qióng dú ，gé hù jīn sǎo guǐ 。huàn dá shì gòng mù ，xián kuàng wǒ suǒ xǐ 。zhàng fū shēng shì jiān ，yào zì fā qí wěi 。fù guì hé zú yún ，gōng míng bàn zhāng zhǐ 。gǔ lái ào shì shì ，liáng shì qióng nǎi zhǐ 。wèi yǒu rú zǐ nián ，kāng kǎi yǐn chán shì 。wǒ bú kuì gōng qīng ，kuì cǐ shǎo jū shì 。
xiǎo yǔ shè chuán zhū xiè pán ，píng míng shuǐ shàng wǔ yīng cán 。dòu jī zhí è qīng ní shī ，diào mǎ tí fān ruǎn tǔ qián 。shēn wū yàn cháo jiāng yù bǔ ，mì fáng cán yǐ shàng yōu hán 。wéi yán chǔ kè gān shū sù ，bái zhǐ xiāng yá zhǎng nèn shān 。
tuō tāi ér qù fù hái tāi ，yīn guǒ chéng shū yǔ yě gāi 。bì jìng cǐ shēn huà hé wù ，luǒ chóng mén lèi guǎng nán cāi 。
qīng shān rú bì shì ，jù kěn yì gōng fǔ 。rén rén rú hǎo xián ，zhāo yāo rù tíng hù 。zhǔ hù duì cháo qì ，juàn lián dāng mù yǔ 。shì zhōng yǒu jiā qù ，mò yǔ ér bèi yǔ 。
yì wǒ wéi ér shí ，jiā shú zài táng yú 。rì yì dú shū bà ，guī shí cí mǔ yú 。bā suì jiù wài fù ，《lǔ lùn 》chū yī én 。jiǔ suì wǔ jīng bì ，wén yì pō bú shū 。shí suì dú 《lǐ jīng 》，gǔ jù wàng qí qū 。shí yī bèi cí xùn ，qióng qióng shī mǔ wū 。shí èr chū mén yóu ，bēn zǒu néng kuà lǘ 。shì shí cóng dà rén ，lái wǎng shén yú yú 。dà rén shòu 《xiào jīng 》，mìng ér zì xiě shū 。ér xiě shū bú chéng ，mǎn zhǐ rú mò zhū 。zuǒ yòu fǎn fù shì ，xīn qì cǎn bú shū 。dī tóu qīng lèi luò ，yǎng tóu dàn jiē yù 。dà rén gù wèi ér ，ér xīn yī hé yú 。xiě shū fēi dà nán ，ér xīn gū xú xú 。xīn dìng shǒu bú wù ，ěr hé yǎng shì yǔ 。qīn chén zhí bǐ xiě ，xiě chéng rì cái bū 。ér nǎi pò tì xiào ，xǐ xiào dōng xī qū 。qǔ shū hū ér lái ，cǐ shū yì dāng shū 。dú shū dú qí yì ，cǐ shū xué gēn zhū 。ér mò tīng cǐ jiāo ，guì shòu dāng qián chú 。cháo xī zhí shū dú ，ài zhòng tóng qiú tú 。dú bà cáng zhī sì ，xiè jiàn jù diǎn wū 。ér jīn yòu xiě shū ，xiě shū hū tòng hū 。ér yǒu liù suì ér ，ér yǐ shí nián gū 。xī shí yī juàn shū ，suì shí cháng bǎo chǔ 。jīn rì xiě cǐ zhì ，tūn shēng lèi zhān jū 。xī xiě jīn yì xiě ，jīn rì jiǒng zì shū 。xī qì jīn yì qì ，liǎng qì bú xiàng rú 。xī xiě suī chǒu è ，xī xì chēng fèng chú 。jīn xiě hǎo sì xī ，shuí yǔ zhèng xiá yú 。xī qì shí shì ài ，mào yù shén bú pū 。jīn qì fù hé yì ，lèi yǎn kōng wéi kū 。āi zāi yī juàn shū ，xiě bà hái chí chú 。ér yì hū qí ér ，xué bú zài wǔ chē 。dàn qiú xiào tì xìng ，jìng ài lǐ bú xū 。yì bú zài róng dá ，míng yù bō jiǔ qū 。dàn qiú shǒu wú shēn ，zhàn zhàn bǎo fā fū 。ér yǒu ruò xiǎo shēng ，shén cǎi qīng qiě dōu 。qī suì tòng zhì hù ，sì xù shǒu mén lǘ 。cǐ shū dà yì zài ，cǐ shī fēi fán yū 。ér fù hū qí ér ，shì sòng yǔ ěr gū 。ěr gū wén cǐ shī ，āi tòng yóu rú chá 。ěr nèi wài xiōng dì ，jìng jǐn xiàng yǒu yú 。lì shēn yǔ xiǎn qīn ，wú kǔ bú xiāo wú 。
lín shuǐ shí zì zhào ，zhào wǒ xū yǔ méi 。xū méi hé suǒ sì ，qià sì chún bái sī 。cóng zī yī bái hòu ，níng yǒu zài hēi shí 。pì rú huā luò dì ，bú fù hái gù zhī 。yīn qín yǔ xū méi ，tīng wǒ zì jiě shī 。yòu xiǎo chī dú shū ，jì zhuàng duō yōu sī 。zì kǔ yǒu bīng bò ，zì rùn wú gāo zhī 。láo shēng dào jīn rì ，rǔ bái jiāng hé cí 。
háng lù nán ！háng lù nán ！duō qí lù ，jīn ān zài ？

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

咏史八首·其一相关翻译

⑥浆：古代一种带酸味的饮料，这里比喻汗水浑浊。少住：稍稍停一会儿。侬：我。漱井香：用香甜的井水漱漱口。借与：让给。亭午：正午。
①玉关：玉门关，这里泛指征人所在的远方。

咏史八首·其一相关赏析

这首诗是作者富于现实主义精神的优秀名篇。作于唐高宗上元三年（676）诗人从武功主簿调任明堂主簿时。据《旧唐书·文苑传》记载，这首诗又题《上吏部侍郎帝京篇》，诗的前面曾有一篇“启”，作者投赠给当时的吏部侍郎裴行俭，传遍京畿，“以为绝唱”。
第六句的“皇祖”指周文王，而“陟降”一语，当重在“陟”，因为成王嗣位时在朝的文王旧臣，都是文王擢拔的贤能之士，他们在文王去世之后，辅佐武王成就了灭商的伟业，此时又该辅佐成王来继业守成了。

作者介绍

李赤 李赤，唐朝诗人，代表作《天山门》。王小波在杂文《极端体验》中说：“唐朝有位秀才先生，才高八斗，学富五车，因慕李太白为人，自起名为李赤。”如果王小波的这句话的依据是《李赤传》的话，就有些靠不住了，《李赤传》的开头是这么说的：“李赤，江湖浪人也。尝曰：‘吾善为歌诗，诗类李白。’故自号曰李赤。”