江上吟

江上吟原文：

符佑战，九河溢，砥柱植兮。珪確竞，天地昏，清风涤兮。大中之道，关百圣而不熄兮。用之不失其时，公独得兮。公笔之不倚，而字这不泐兮。公意之不偏，而态之不迫兮。我观此书，公心尚可觌兮。
占云日日问何如，物意焦卷重可吁。微洒人皆忧未济，积诚我自愧中孚。滂沱幸已符先兆，䆉稏行看穫上腴。此事相关情正切，吾侪初岂事誇谀。
月缺还复盈，木枯还复荣。如何泉下客，一死无重生。芳筵列时彦，栖栖见遗兄。昔同宾荐来，双璧价连城。今为失侣雁，徘徊哀且鸣。存亡一兴感，四座尽沾缨。孤坟背山郭，宿草萋以萦。死者亦何知，绻兹骨肉情。长歌欲相慰，弥使心怦怦。
忧危只有客心微，赢得湖光蔽竹扉。囊有千诗聊寄赏，家无四壁亦怀归。青山断处饶红叶，黄菊开时少白衣。近水阴晴容易变，忽惊风雨打窗飞。
捉柄从誇手玉如，青松振鬣自萧疏。折来偏助谈锋劲，挥处犹看翠霭舒。谢却猩红休染涴，留将鳞甲莫捐除。清风谡谡浑忘倦，朗月澄怀坐碧虚。
兰澧分岐望芷沅，渡头杨柳欲飞绵。囊无薏苡防私论，茶有茱萸敌瘴烟。心定渐忘行役苦，愁浓不觉岁时迁。从今暴殄为明诫，曾见山头火种田。
流水高山，独许钟期，最知伯牙。愧我投木李，得酬琼玖，人惊玉树，肯倚蒹葭。风雨十年，江湖千里，望美人兮天一涯。重携手，似仲宣去国，江令还家。门前柳拂堤沙。便是系、天津泛斗槎。看金鞍闹簇，花边置酒，玉盂旋洗，竹里供茶。朱雀桥荒，乌衣巷古，莫笑斜阳野草花。寒食近，算人生行乐，少住为佳。
惭哀颜栀黄。听盐声鹊外，蜜语蜂旁。犹记揉云梨梦，腻脂莼乡。欹宝瑟，如人长。凤城南、秋衾宵凉。恨卸朵鬟花，凝冰泪酒，轻别踏摇娘。嗟飘泊，浮江湘。赠回文锦字，少年疏狂。谁遣蕉抽心卷，藕连丝量。悲弱絮，怀猗桑。问空梁、燕泥存亡。误石上三生，吴宫屧廊春草香。
帘低晓露湿，帘捲莺声急。欲起把箜篌，如凝綵弦涩。孤眠愁不转，点泪声相及。净扫阶上花，风来更吹入。
枕痕一线印香腮，蹙春山两弯眉黛。整金钗舒玉笋，出绣户下瑶阶。穿着对窄窄弓鞋，刚行出绣帘外。　　【驻马听】寂寂瑶阶，春日阑珊景物乖。困人天色，不堪梳洗傍妆台。梨花寂寞玉容衰，海常零落胭脂败。自裁划，今春更比前春煞。　　【乔牌儿】指尖儿弹破腮，泪珠儿镇长在。自从他去了恹恹害，这病便重如山深似海。　　【雁儿落】懒插这鸳鸯交颈钗，羞系这合欢带。慵把这鸾凰锦褥铺，愁将这翡翠鲛绡盖。　　【得胜令】灵鹊儿噪庭槐，车马过长街。准备着月下星前拜，安排着春衫和泪揩。打叠起愁怀，怕不待宁心耐，闷晶月难捱，我则怕青春不再来。　　【滴滴金】空着我便耳热眼跳，心神恍忽，失惊打怪，莫不是薄幸可憎才？我一会家腹热肠荒，心忙意急。行出门外，空着我便立遍苍苔。　　【折桂令】将一块望夫石雾锁云霾，到如今燕侣莺俦，枉惹的蝶笑蜂猜。几时能够单凤成双、锦鸳作对、鱼水和谐？盼佳期今春左侧，海棠开不见他回来。想俺那多才，柳陌花街，莫不是谢馆秦楼？多应在走马章台！　　【尾声】来时节吃我一会闲顿摔，我可便不比其他性格。那其间信人搬弄的耳朵儿来揪，把俺那薄幸的娇才面皮上掴。

江上吟拼音解读：

fú yòu zhàn ，jiǔ hé yì ，dǐ zhù zhí xī 。guī què jìng ，tiān dì hūn ，qīng fēng dí xī 。dà zhōng zhī dào ，guān bǎi shèng ér bú xī xī 。yòng zhī bú shī qí shí ，gōng dú dé xī 。gōng bǐ zhī bú yǐ ，ér zì zhè bú lè xī 。gōng yì zhī bú piān ，ér tài zhī bú pò xī 。wǒ guān cǐ shū ，gōng xīn shàng kě dí xī 。
zhàn yún rì rì wèn hé rú ，wù yì jiāo juàn zhòng kě yù 。wēi sǎ rén jiē yōu wèi jì ，jī chéng wǒ zì kuì zhōng fú 。pāng tuó xìng yǐ fú xiān zhào ，䆉yà háng kàn hù shàng yú 。cǐ shì xiàng guān qíng zhèng qiē ，wú chái chū qǐ shì kuā yú 。
yuè quē hái fù yíng ，mù kū hái fù róng 。rú hé quán xià kè ，yī sǐ wú zhòng shēng 。fāng yàn liè shí yàn ，qī qī jiàn yí xiōng 。xī tóng bīn jiàn lái ，shuāng bì jià lián chéng 。jīn wéi shī lǚ yàn ，pái huái āi qiě míng 。cún wáng yī xìng gǎn ，sì zuò jìn zhān yīng 。gū fén bèi shān guō ，xiǔ cǎo qī yǐ yíng 。sǐ zhě yì hé zhī ，quǎn zī gǔ ròu qíng 。zhǎng gē yù xiàng wèi ，mí shǐ xīn pēng pēng 。
yōu wēi zhī yǒu kè xīn wēi ，yíng dé hú guāng bì zhú fēi 。náng yǒu qiān shī liáo jì shǎng ，jiā wú sì bì yì huái guī 。qīng shān duàn chù ráo hóng yè ，huáng jú kāi shí shǎo bái yī 。jìn shuǐ yīn qíng róng yì biàn ，hū jīng fēng yǔ dǎ chuāng fēi 。
zhuō bǐng cóng kuā shǒu yù rú ，qīng sōng zhèn liè zì xiāo shū 。shé lái piān zhù tán fēng jìn ，huī chù yóu kàn cuì ǎi shū 。xiè què xīng hóng xiū rǎn wó ，liú jiāng lín jiǎ mò juān chú 。qīng fēng sù sù hún wàng juàn ，lǎng yuè chéng huái zuò bì xū 。
lán lǐ fèn qí wàng zhǐ yuán ，dù tóu yáng liǔ yù fēi mián 。náng wú yì yǐ fáng sī lùn ，chá yǒu zhū yú dí zhàng yān 。xīn dìng jiàn wàng háng yì kǔ ，chóu nóng bú jiào suì shí qiān 。cóng jīn bào tiǎn wéi míng jiè ，céng jiàn shān tóu huǒ zhǒng tián 。
liú shuǐ gāo shān ，dú xǔ zhōng qī ，zuì zhī bó yá 。kuì wǒ tóu mù lǐ ，dé chóu qióng jiǔ ，rén jīng yù shù ，kěn yǐ jiān jiā 。fēng yǔ shí nián ，jiāng hú qiān lǐ ，wàng měi rén xī tiān yī yá 。zhòng xié shǒu ，sì zhòng xuān qù guó ，jiāng lìng hái jiā 。mén qián liǔ fú dī shā 。biàn shì xì 、tiān jīn fàn dòu chá 。kàn jīn ān nào cù ，huā biān zhì jiǔ ，yù yú xuán xǐ ，zhú lǐ gòng chá 。zhū què qiáo huāng ，wū yī xiàng gǔ ，mò xiào xié yáng yě cǎo huā 。hán shí jìn ，suàn rén shēng háng lè ，shǎo zhù wéi jiā 。
cán āi yán zhī huáng 。tīng yán shēng què wài ，mì yǔ fēng páng 。yóu jì róu yún lí mèng ，nì zhī chún xiāng 。yī bǎo sè ，rú rén zhǎng 。fèng chéng nán 、qiū qīn xiāo liáng 。hèn xiè duǒ huán huā ，níng bīng lèi jiǔ ，qīng bié tà yáo niáng 。jiē piāo bó ，fú jiāng xiāng 。zèng huí wén jǐn zì ，shǎo nián shū kuáng 。shuí qiǎn jiāo chōu xīn juàn ，ǒu lián sī liàng 。bēi ruò xù ，huái yī sāng 。wèn kōng liáng 、yàn ní cún wáng 。wù shí shàng sān shēng ，wú gōng xiè láng chūn cǎo xiāng 。
lián dī xiǎo lù shī ，lián juǎn yīng shēng jí 。yù qǐ bǎ kōng hóu ，rú níng cǎi xián sè 。gū mián chóu bú zhuǎn ，diǎn lèi shēng xiàng jí 。jìng sǎo jiē shàng huā ，fēng lái gèng chuī rù 。
zhěn hén yī xiàn yìn xiāng sāi ，cù chūn shān liǎng wān méi dài 。zhěng jīn chāi shū yù sǔn ，chū xiù hù xià yáo jiē 。chuān zhe duì zhǎi zhǎi gōng xié ，gāng háng chū xiù lián wài 。　　【zhù mǎ tīng 】jì jì yáo jiē ，chūn rì lán shān jǐng wù guāi 。kùn rén tiān sè ，bú kān shū xǐ bàng zhuāng tái 。lí huā jì mò yù róng shuāi ，hǎi cháng líng luò yān zhī bài 。zì cái huá ，jīn chūn gèng bǐ qián chūn shà 。　　【qiáo pái ér 】zhǐ jiān ér dàn pò sāi ，lèi zhū ér zhèn zhǎng zài 。zì cóng tā qù le yān yān hài ，zhè bìng biàn zhòng rú shān shēn sì hǎi 。　　【yàn ér luò 】lǎn chā zhè yuān yāng jiāo jǐng chāi ，xiū xì zhè hé huān dài 。yōng bǎ zhè luán huáng jǐn rù pù ，chóu jiāng zhè fěi cuì jiāo xiāo gài 。　　【dé shèng lìng 】líng què ér zào tíng huái ，chē mǎ guò zhǎng jiē 。zhǔn bèi zhe yuè xià xīng qián bài ，ān pái zhe chūn shān hé lèi kāi 。dǎ dié qǐ chóu huái ，pà bú dài níng xīn nài ，mèn jīng yuè nán ái ，wǒ zé pà qīng chūn bú zài lái 。　　【dī dī jīn 】kōng zhe wǒ biàn ěr rè yǎn tiào ，xīn shén huǎng hū ，shī jīng dǎ guài ，mò bú shì báo xìng kě zēng cái ？wǒ yī huì jiā fù rè cháng huāng ，xīn máng yì jí 。háng chū mén wài ，kōng zhe wǒ biàn lì biàn cāng tái 。　　【shé guì lìng 】jiāng yī kuài wàng fū shí wù suǒ yún mái ，dào rú jīn yàn lǚ yīng chóu ，wǎng rě de dié xiào fēng cāi 。jǐ shí néng gòu dān fèng chéng shuāng 、jǐn yuān zuò duì 、yú shuǐ hé xié ？pàn jiā qī jīn chūn zuǒ cè ，hǎi táng kāi bú jiàn tā huí lái 。xiǎng ǎn nà duō cái ，liǔ mò huā jiē ，mò bú shì xiè guǎn qín lóu ？duō yīng zài zǒu mǎ zhāng tái ！　　【wěi shēng 】lái shí jiē chī wǒ yī huì xián dùn shuāi ，wǒ kě biàn bú bǐ qí tā xìng gé 。nà qí jiān xìn rén bān nòng de ěr duǒ ér lái jiū ，bǎ ǎn nà báo xìng de jiāo cái miàn pí shàng guó 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

江上吟相关翻译

②山重水复：一座座山、一道道水重重叠叠。柳暗花明：柳色深绿，花色红艳。
⑻长风破浪：比喻施展政治抱负。据《宋书·宗悫传》载：宗悫少年时，叔父宗炳问他的志向，他说：“愿乘长风破万里浪。”会：当。云帆：高高的船帆。船在海里航行，因天水相连，船帆好像出没在云雾之中。济：渡过。沧海：大海。
⑫一朝蒙雾露：一旦受雾露风寒所侵。蒙：受。分作沟中瘠：料到自己一定成为沟中的枯骨。分：料，估量。沟中瘠：弃于沟中的枯骨。如此再寒暑：在这种环境里过了两年了。百沴自辟易：各种致病的恶气都自行退避了。这是说没有生病。

江上吟相关赏析

此诗前半写景，有声有色；后半写人，风趣幽默。“得行固愿留不恶”（《泗州僧伽塔》），全诗正表现了苏轼这种随缘自适、不以风浪为怀的神情。

“中间多少行人泪。”行人泪三字，直点造口当年事。词人身临隆祐太后被追之地，痛感建炎国脉如缕之危，愤金兵之猖狂，羞国耻之未雪，乃将满怀之悲愤，化为此悲凉之句。在词人之心魂中，此一江流水，竟为行人流不尽之伤心泪。行人泪意蕴深广，不必专言隆祐。在建炎年间四海南奔之际，自中原至江淮而江南，不知有多少行人流下无数伤心泪啊。由此想来，便觉隆祐被追至造口，又正是那一存亡危急之秋之象征。无疑此一江行人泪中，也有词人之悲泪啊。

作者介绍

崔希逸 （?—738）唐人。玄宗开元九年，自万年尉充劝农判官，迁监察御史。历任吏部郎中、杭州刺史。二十二年，自郑州刺史充江淮河南转运副使。二十四年，出为河西节度使，王维曾佐其幕。初与吐蕃盟好，后为玄宗所逼，掩袭吐蕃，杀获甚众。二十六年，授河南尹。因失信吐蕃，怏怏不得志，旋卒。谥成。