锦瑟

锦瑟原文：

苍生果何辜？十载堕涂炭。天心不可知，令我重悲惋。自从丧乱来，盗贼苦搆患。有田不能耕，有园不能灌。牛羊被虏掠，妻子各分散。穷冬尚无衣，日午犹未饭。官府不我恤，沈浮等鸥雁。胁从姑偷生，纵死冀少缓。昨夜官军来，又复诛反叛。粗豪甚豺狼，猛毒如狴犴。一槩尽杀掠，去贼才一间。玉石俱不分，生民重糜烂。纵贼官府嗔，为民贼杂乱。左右将安归？泛若无畔岸。新春雨潇潇，何忍听悲叹。愿言忍须臾，维持夜将旦。
松竹不著花，密叶徒如帚。江梅不藏叶，寒花缀枯朽。独有龙焙茶，花叶秀而耦。冰霜著群木，冻死十八九。惟此百草灵，名可缀三友。春雷迸雀舌，夜雨滴龙口。皆萌哺啜心，谁假栽培手。惟有蔡端明，识之在蒿蔌。移根入北苑，金碧焕星斗。夸作龙凤团，封成献元后。问花何以报，牙舌甘鼎臼。他时子复生，为公涤繁垢。
钿毂香车过柳堤，桦烟分处马频嘶，为他沉醉不成泥¤花满驿亭香露细，杜鹃声断玉蟾低，含情无语倚楼西。马上凝情忆旧游，照花淹竹小溪流，钿筝罗幕玉搔头¤早是出门长带月，可堪分袂又经秋，晚风斜日不胜愁。独立寒阶望月华，露浓香泛小庭花，绣屏愁背一灯斜¤云雨自从分散后，人间无路到仙家，但凭魂梦访天涯。依约残眉理旧黄，翠鬟抛掷一簪长，暖风晴日罢朝妆¤闲折海棠看又拈，玉纤无力惹馀香，此情谁会倚斜阳。翡翠屏开绣幄红，谢娥无力晓妆慵，锦帷鸳被宿香浓¤微雨小庭春寂寞，燕飞莺语隔帘栊，杏花凝恨倚东风。花月香寒悄夜尘，绮筵幽会暗伤神，婵娟依约画屏人¤人不见时还暂语，令才抛后爱微嚬，越罗巴锦不胜春。偏戴花冠白玉簪，睡容新起意沈吟，翠钿金缕镇眉心¤小槛日斜风悄悄，隔帘零落杏花阴，断香轻碧锁愁深。晚逐香车入凤城，东风斜揭绣帘轻，慢回娇眼笑盈盈¤消息未通何计是，便须佯醉且随行，依稀闻道太狂生。小市东门欲雪天，众中依约见神仙，蕊黄香画贴金蝉¤饮散黄昏人草草，醉容无语立门前，马嘶尘烘一街烟。
有爝者萤，载飞载扬。有倬云汉，载炳其章。白日易徂，玄夜何长。繁思交横，浮念无方。慨怀古人，中心怛伤。离娄冥行，历坎而僵。循墙以趍，虽瞽不伥。猛虎雷咆，斑文在床。妖狐鬼潜，毳裘黄黄。悠悠多岐，荡荡周行。慎尔驰驱，天命有常。
诸亭环立一湖湾，区界无多眼界宽。苍石传为伪刘物，绿波曾浴葛仙丹。两边堤树四时碧，一片冰壶六月寒。咫尺云烟接沧海，须知此地有龙蟠。
平生兄弟剧流连，高会南楼尽少年。往事酒杯来梦里，新声歌板出花前。青城道士看游戏，白发衰翁漫放颠。双泪正垂俄一笑，认君真已作神仙。
萤窗顾我绝韦编，砥节思齐叔度贤。谁念广文穷到骨，倾囊时与杖头钱。
居鄛一言三户起，新城一言重瞳死。可怜二老真英雄，提挈项刘如孺子。汉诚天授楚天亡，大义所存世莫当。不然缟素三军众，未必乌骓百战强。楚人自古怀忠信，涕泣君臣同一烬。角黍蛟龙湘水深，荒陵风雨郴山峻。茅屋萧椮石虎悲，攀登犹有牧羊儿。但闻东海田横岛，不见江南义帝碑。
长廊钟鼓静无哗，白发高人自煮茶。可惜断碑无觅处，石坛微雨落松花。

锦瑟拼音解读：

cāng shēng guǒ hé gū ？shí zǎi duò tú tàn 。tiān xīn bú kě zhī ，lìng wǒ zhòng bēi wǎn 。zì cóng sàng luàn lái ，dào zéi kǔ gōu huàn 。yǒu tián bú néng gēng ，yǒu yuán bú néng guàn 。niú yáng bèi lǔ luě ，qī zǐ gè fèn sàn 。qióng dōng shàng wú yī ，rì wǔ yóu wèi fàn 。guān fǔ bú wǒ xù ，shěn fú děng ōu yàn 。xié cóng gū tōu shēng ，zòng sǐ jì shǎo huǎn 。zuó yè guān jun1 lái ，yòu fù zhū fǎn pàn 。cū háo shèn chái láng ，měng dú rú bì àn 。yī gài jìn shā luě ，qù zéi cái yī jiān 。yù shí jù bú fèn ，shēng mín zhòng mí làn 。zòng zéi guān fǔ chēn ，wéi mín zéi zá luàn 。zuǒ yòu jiāng ān guī ？fàn ruò wú pàn àn 。xīn chūn yǔ xiāo xiāo ，hé rěn tīng bēi tàn 。yuàn yán rěn xū yú ，wéi chí yè jiāng dàn 。
sōng zhú bú zhe huā ，mì yè tú rú zhǒu 。jiāng méi bú cáng yè ，hán huā zhuì kū xiǔ 。dú yǒu lóng bèi chá ，huā yè xiù ér ǒu 。bīng shuāng zhe qún mù ，dòng sǐ shí bā jiǔ 。wéi cǐ bǎi cǎo líng ，míng kě zhuì sān yǒu 。chūn léi bèng què shé ，yè yǔ dī lóng kǒu 。jiē méng bǔ chuò xīn ，shuí jiǎ zāi péi shǒu 。wéi yǒu cài duān míng ，shí zhī zài hāo sù 。yí gēn rù běi yuàn ，jīn bì huàn xīng dòu 。kuā zuò lóng fèng tuán ，fēng chéng xiàn yuán hòu 。wèn huā hé yǐ bào ，yá shé gān dǐng jiù 。tā shí zǐ fù shēng ，wéi gōng dí fán gòu 。
diàn gū xiāng chē guò liǔ dī ，huà yān fèn chù mǎ pín sī ，wéi tā chén zuì bú chéng ní ¤huā mǎn yì tíng xiāng lù xì ，dù juān shēng duàn yù chán dī ，hán qíng wú yǔ yǐ lóu xī 。mǎ shàng níng qíng yì jiù yóu ，zhào huā yān zhú xiǎo xī liú ，diàn zhēng luó mù yù sāo tóu ¤zǎo shì chū mén zhǎng dài yuè ，kě kān fèn mèi yòu jīng qiū ，wǎn fēng xié rì bú shèng chóu 。dú lì hán jiē wàng yuè huá ，lù nóng xiāng fàn xiǎo tíng huā ，xiù píng chóu bèi yī dēng xié ¤yún yǔ zì cóng fèn sàn hòu ，rén jiān wú lù dào xiān jiā ，dàn píng hún mèng fǎng tiān yá 。yī yuē cán méi lǐ jiù huáng ，cuì huán pāo zhì yī zān zhǎng ，nuǎn fēng qíng rì bà cháo zhuāng ¤xián shé hǎi táng kàn yòu niān ，yù xiān wú lì rě yú xiāng ，cǐ qíng shuí huì yǐ xié yáng 。fěi cuì píng kāi xiù wò hóng ，xiè é wú lì xiǎo zhuāng yōng ，jǐn wéi yuān bèi xiǔ xiāng nóng ¤wēi yǔ xiǎo tíng chūn jì mò ，yàn fēi yīng yǔ gé lián lóng ，xìng huā níng hèn yǐ dōng fēng 。huā yuè xiāng hán qiāo yè chén ，qǐ yàn yōu huì àn shāng shén ，chán juān yī yuē huà píng rén ¤rén bú jiàn shí hái zàn yǔ ，lìng cái pāo hòu ài wēi pín ，yuè luó bā jǐn bú shèng chūn 。piān dài huā guàn bái yù zān ，shuì róng xīn qǐ yì shěn yín ，cuì diàn jīn lǚ zhèn méi xīn ¤xiǎo kǎn rì xié fēng qiāo qiāo ，gé lián líng luò xìng huā yīn ，duàn xiāng qīng bì suǒ chóu shēn 。wǎn zhú xiāng chē rù fèng chéng ，dōng fēng xié jiē xiù lián qīng ，màn huí jiāo yǎn xiào yíng yíng ¤xiāo xī wèi tōng hé jì shì ，biàn xū yáng zuì qiě suí háng ，yī xī wén dào tài kuáng shēng 。xiǎo shì dōng mén yù xuě tiān ，zhòng zhōng yī yuē jiàn shén xiān ，ruǐ huáng xiāng huà tiē jīn chán ¤yǐn sàn huáng hūn rén cǎo cǎo ，zuì róng wú yǔ lì mén qián ，mǎ sī chén hōng yī jiē yān 。
yǒu jué zhě yíng ，zǎi fēi zǎi yáng 。yǒu zhuō yún hàn ，zǎi bǐng qí zhāng 。bái rì yì cú ，xuán yè hé zhǎng 。fán sī jiāo héng ，fú niàn wú fāng 。kǎi huái gǔ rén ，zhōng xīn dá shāng 。lí lóu míng háng ，lì kǎn ér jiāng 。xún qiáng yǐ qū ，suī gǔ bú chāng 。měng hǔ léi páo ，bān wén zài chuáng 。yāo hú guǐ qián ，cuì qiú huáng huáng 。yōu yōu duō qí ，dàng dàng zhōu háng 。shèn ěr chí qū ，tiān mìng yǒu cháng 。
zhū tíng huán lì yī hú wān ，qū jiè wú duō yǎn jiè kuān 。cāng shí chuán wéi wěi liú wù ，lǜ bō céng yù gě xiān dān 。liǎng biān dī shù sì shí bì ，yī piàn bīng hú liù yuè hán 。zhǐ chǐ yún yān jiē cāng hǎi ，xū zhī cǐ dì yǒu lóng pán 。
píng shēng xiōng dì jù liú lián ，gāo huì nán lóu jìn shǎo nián 。wǎng shì jiǔ bēi lái mèng lǐ ，xīn shēng gē bǎn chū huā qián 。qīng chéng dào shì kàn yóu xì ，bái fā shuāi wēng màn fàng diān 。shuāng lèi zhèng chuí é yī xiào ，rèn jun1 zhēn yǐ zuò shén xiān 。
yíng chuāng gù wǒ jué wéi biān ，dǐ jiē sī qí shū dù xián 。shuí niàn guǎng wén qióng dào gǔ ，qīng náng shí yǔ zhàng tóu qián 。
jū cháo yī yán sān hù qǐ ，xīn chéng yī yán zhòng tóng sǐ 。kě lián èr lǎo zhēn yīng xióng ，tí qiè xiàng liú rú rú zǐ 。hàn chéng tiān shòu chǔ tiān wáng ，dà yì suǒ cún shì mò dāng 。bú rán gǎo sù sān jun1 zhòng ，wèi bì wū zhuī bǎi zhàn qiáng 。chǔ rén zì gǔ huái zhōng xìn ，tì qì jun1 chén tóng yī jìn 。jiǎo shǔ jiāo lóng xiāng shuǐ shēn ，huāng líng fēng yǔ chēn shān jun4 。máo wū xiāo shēn shí hǔ bēi ，pān dēng yóu yǒu mù yáng ér 。dàn wén dōng hǎi tián héng dǎo ，bú jiàn jiāng nán yì dì bēi 。
zhǎng láng zhōng gǔ jìng wú huá ，bái fā gāo rén zì zhǔ chá 。kě xī duàn bēi wú mì chù ，shí tán wēi yǔ luò sōng huā 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

锦瑟相关翻译

⑷四海：指全国。闲田：没有耕种的田。
②乍窥门户：宋人称妓院为门户人家，此有倚门卖笑之意。浅约宫黄：又称约黄，古代妇女涂黄色脂粉于额上作妆饰，故称额黄。宫中所用者为最上，故称宫黄。约，指涂抹时约束使之像月之意。故浅约宫黄即轻涂宫黄，细细按抹之意。

锦瑟相关赏析

产生苦闷之情的原因有三：
余情悦其淑美兮，心振荡而不怡。无良媒以接欢兮，托微波而通辞。愿诚素之先达兮，解玉佩以要之。嗟佳人之信修，羌习礼而明诗。抗琼珶以和予兮，指潜渊而为期。执眷眷之款实兮，惧斯灵之我欺。感交甫之弃言兮，怅犹豫而狐疑。收和颜而静志兮，申礼防以自持。
后一部分“有谁曾到？探梅人过溪桥”，写的其实还是鲁卿斋的幽深，不过换了一个角度，并加了一些意思。所谓“探梅人”，指的是作家自己。“梅”不是秋日的物象，但梅的枝劲花清，自古是高士隐者的代表，作家说自己是“探梅人”，就是把鲁卿比作梅—般的高士来赞扬了。

作者介绍

王珪 王珪（1019年—1085年6月12日），字禹玉，北宋名相、著名文学家。祖籍成都华阳，幼时随叔父迁居舒州（今安徽省潜山县）。仁宗庆历二年（1042年），王珪进士及第，高中榜眼。初通判扬州，召直集贤院。历官知制诰、翰林学士、知开封府等。哲宗即位，封岐国公。旋卒于位，年六十七，赠太师，谥文恭。王珪历仕三朝，典内外制十八年，朝廷大典册，多出其手。自执政至宰相，凡十六年，少所建明，时称“三旨相公”。原有文集百卷，已佚。《四库全书》辑有《华阳集》四十卷。