行路难·其一

行路难·其一原文：

此别未为远，两都东西州。情亲有乖隔，江湖成阻修。脱尘度翠密，徐行当寻幽。各有惜别怀，共此一日留。意合岂待约，酒尽不更求。阙词固未可，忍手亦何犹。坐有黄冠师，未解逍遥游。兴来我与共，醉罢君当休。僧房火可亲，此乐行且谋。万事自纠纷，高怀元一丘。
绿酒映花红，花枝美人醉。非关醉欲眠，思君坐成寐。
云轩羽从故翩翩，忽落红尘几换年。金马岁星难久驻，璇霄朔月合重圆。浔阳暂听商船曲，宣室行看帝席前。莫恋沧州鸥鹭伴，计然未了沼吴缘。
晓入招提旋即还，去何忙遽到非閒。寒溪日出射烟雾，退谷路荒埋草菅。林尽远峰晴历历，丛深流水暗潺潺。归途钟鼓依稀似，将谓禅居别有山。
清秋江国有馀暄，谢朓遗风称雅言。帘下水亭人吏静，窗分笑阁簿书繁。坐来幽蝶双飞过，吟次高梧一叶翻。自笑无能莅公事，将何才术了君恩。
南浦桃花亚水红，水边柳絮由春风。鸟鸣喈喈烟濛濛，自从远送对悲翁。此翁已与少年别，唯忆深山深谷中。
伊伯庸之末冑兮，谅皇直之屈原。云余肇祖于高阳兮，惟楚怀之婵连。原生受命于贞节兮，鸿永路有嘉名。齐名字于天地兮，并光明于列星。吸精粹而吐氛浊兮，横邪世而不取容。行叩诚而不阿兮，遂见排而逢谗。后听虚而黜实兮，不吾理而顺情。肠愤悁而含怒兮，志迁蹇而左倾。心惝慌其不我与兮，躬速速其不吾亲。辞灵修而陨志兮，吟泽畔之江滨。椒桂罗以颠覆兮，有竭信而归诚。谗夫蔼蔼而漫著兮，曷其不舒予情。始结言于庙堂兮，信中涂而叛之。怀兰蕙与衡芷兮，行中壄而散之。声哀哀而怀高丘兮，心愁愁而思旧邦。愿承閒而自恃兮，径淫曀而道
严城不易出，独许看云人。附郭馀孤木，空斋无四邻。水亭深夜月，烟树旧时春。对此清幽趣，谁怜梦里身。
天街小雨润如酥，草色遥看近却无。最是一年春好处，绝胜烟柳满皇都。莫道官忙身老大，即无年少逐春心。凭君先到江头看，柳色如今深未深。

行路难·其一拼音解读：

cǐ bié wèi wéi yuǎn ，liǎng dōu dōng xī zhōu 。qíng qīn yǒu guāi gé ，jiāng hú chéng zǔ xiū 。tuō chén dù cuì mì ，xú háng dāng xún yōu 。gè yǒu xī bié huái ，gòng cǐ yī rì liú 。yì hé qǐ dài yuē ，jiǔ jìn bú gèng qiú 。què cí gù wèi kě ，rěn shǒu yì hé yóu 。zuò yǒu huáng guàn shī ，wèi jiě xiāo yáo yóu 。xìng lái wǒ yǔ gòng ，zuì bà jun1 dāng xiū 。sēng fáng huǒ kě qīn ，cǐ lè háng qiě móu 。wàn shì zì jiū fēn ，gāo huái yuán yī qiū 。
lǜ jiǔ yìng huā hóng ，huā zhī měi rén zuì 。fēi guān zuì yù mián ，sī jun1 zuò chéng mèi 。
yún xuān yǔ cóng gù piān piān ，hū luò hóng chén jǐ huàn nián 。jīn mǎ suì xīng nán jiǔ zhù ，xuán xiāo shuò yuè hé zhòng yuán 。xún yáng zàn tīng shāng chuán qǔ ，xuān shì háng kàn dì xí qián 。mò liàn cāng zhōu ōu lù bàn ，jì rán wèi le zhǎo wú yuán 。
xiǎo rù zhāo tí xuán jí hái ，qù hé máng jù dào fēi jiān 。hán xī rì chū shè yān wù ，tuì gǔ lù huāng mái cǎo jiān 。lín jìn yuǎn fēng qíng lì lì ，cóng shēn liú shuǐ àn chán chán 。guī tú zhōng gǔ yī xī sì ，jiāng wèi chán jū bié yǒu shān 。
qīng qiū jiāng guó yǒu yú xuān ，xiè tiǎo yí fēng chēng yǎ yán 。lián xià shuǐ tíng rén lì jìng ，chuāng fèn xiào gé bù shū fán 。zuò lái yōu dié shuāng fēi guò ，yín cì gāo wú yī yè fān 。zì xiào wú néng lì gōng shì ，jiāng hé cái shù le jun1 ēn 。
nán pǔ táo huā yà shuǐ hóng ，shuǐ biān liǔ xù yóu chūn fēng 。niǎo míng jiē jiē yān méng méng ，zì cóng yuǎn sòng duì bēi wēng 。cǐ wēng yǐ yǔ shǎo nián bié ，wéi yì shēn shān shēn gǔ zhōng 。
yī bó yōng zhī mò zhòu xī ，liàng huáng zhí zhī qū yuán 。yún yú zhào zǔ yú gāo yáng xī ，wéi chǔ huái zhī chán lián 。yuán shēng shòu mìng yú zhēn jiē xī ，hóng yǒng lù yǒu jiā míng 。qí míng zì yú tiān dì xī ，bìng guāng míng yú liè xīng 。xī jīng cuì ér tǔ fēn zhuó xī ，héng xié shì ér bú qǔ róng 。háng kòu chéng ér bú ā xī ，suí jiàn pái ér féng chán 。hòu tīng xū ér chù shí xī ，bú wú lǐ ér shùn qíng 。cháng fèn yuān ér hán nù xī ，zhì qiān jiǎn ér zuǒ qīng 。xīn chǎng huāng qí bú wǒ yǔ xī ，gōng sù sù qí bú wú qīn 。cí líng xiū ér yǔn zhì xī ，yín zé pàn zhī jiāng bīn 。jiāo guì luó yǐ diān fù xī ，yǒu jié xìn ér guī chéng 。chán fū ǎi ǎi ér màn zhe xī ，hé qí bú shū yǔ qíng 。shǐ jié yán yú miào táng xī ，xìn zhōng tú ér pàn zhī 。huái lán huì yǔ héng zhǐ xī ，háng zhōng yě ér sàn zhī 。shēng āi āi ér huái gāo qiū xī ，xīn chóu chóu ér sī jiù bāng 。yuàn chéng jiān ér zì shì xī ，jìng yín yì ér dào
yán chéng bú yì chū ，dú xǔ kàn yún rén 。fù guō yú gū mù ，kōng zhāi wú sì lín 。shuǐ tíng shēn yè yuè ，yān shù jiù shí chūn 。duì cǐ qīng yōu qù ，shuí lián mèng lǐ shēn 。
tiān jiē xiǎo yǔ rùn rú sū ，cǎo sè yáo kàn jìn què wú 。zuì shì yī nián chūn hǎo chù ，jué shèng yān liǔ mǎn huáng dōu 。mò dào guān máng shēn lǎo dà ，jí wú nián shǎo zhú chūn xīn 。píng jun1 xiān dào jiāng tóu kàn ，liǔ sè rú jīn shēn wèi shēn 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

行路难·其一相关翻译

③啼鸟：鸟的啼叫声。
（25）复西斜：此中“斜”应为押韵读作“xiá”。

行路难·其一相关赏析

这首词写景如画，音韵谐美，情与景有机交融，让人边品味西湖春景，边春思绵绵，有一种如梦似幻的感受。
诗中描写登临越王台所见风云变幻，并由此联想到历经浩劫的国运时局，呼唤当今之世也能出现雄才大略的英雄人物，手握长剑，力挽狂澜。诗作气势磅礴、风格雄健，体现了康有为独特的艺术个性。

作者介绍

倪昱 倪昱，罗源（今属福建）人。哲宗绍圣四年（一○九七）为罗源县学教谕。事见清道光《罗源县志》卷一五。今录诗二首。