尚书·夏书·五子之歌

尚书·夏书·五子之歌原文：

有客相知感叹频，白头似与雪相亲。钟情好语既莫逆，快意深杯忘几巡？老至欲求餐玉法，病来不厌散花人。从他柳絮因风起，帘幕轻寒不似春。
贰馆东风忆昔年，笙歌如沸酒如泉。麒麟锦帐销银烛，孔雀云屏列玳筵。井塌铜瓶浑卧雨，香阑琼佩已迷烟。伤心孤冢枫林外，寒食残花堕纸钱。
山顶风摇万树鸣，扁舟欲解觉难行。羡师斋后关门睡，不管波涛四面生。
青山舒却丽容姿，士女欢游杂沓时。尽解园林看芍药，谁从荆棘辨灵芝。无名鸟雀呼还止，有节筼筜翠自宜。今古枯荣非一定，祇应醉酒复吟诗。
吾闻春秋纪年二百四十二，不书祥瑞书灾异。不知何年沙麓崩，六鹢退飞失其四。恒星不见夜有光，星陨如雨石在地。孔子讳鲁不讳宋，但记日有食之既。岂知沦影入石中，蟾蜍桂影俱蒙笼。初疑日中有两乌，双飞跳入姮娥宫。鹑火贲贲尾伏辰，状如赤鸟云非云。女娲炼就五色石，抟沙所作愚下人。史苏发占又端策，坎为曳月艮山石。兑升而云离奋翼，重兑为吕归有德。吕侯宝石到子孙，更遣赵子穷其源。齐赵马牛不相及，如何穷此造化根。世閒万事何不有，耳目之外难具论。海中时时发火焰，世界一一持风轮。一微尘内纳须弥，有顶天上犹昆崙。并却咽喉与唇吻，别有一句超乾坤。木人抚掌非耳听，石女怀胎亲眼闻。扇子筑著帝释鼻，鲤鱼惊翻东海盆。吾言非夸子夸矣，要与摩诘无言言。
清虚府，清虚府。宝镜影团圞。玉兔生依青桂树，金蟆爬上白云端。风骨最高寒。
行宫门外人纷纷，争传看杀陈将军。郑家勋侯上殿救，天子两耳塞不闻。天子英明文且武，勋侯难挽雷霆怒。必罚用惩东向心，伤恩岂顾北道主。自从登极行天诛，西市骈首阿大夫。今年二竖冒官职，即时赐死冤谁呼！从来乱国用重典，将军观望那得免！君不见郑家出抱将军尸，颈血淋漓亲为吮？
买得吴中棹，遥辞潞渚滨。重为花县宰，旧是玉堂人。霜菊看将晚，寒梅到及春。从知锦绣地，不肯厌清贫。
半窗图画梅花月，一枕波涛松树风。不是客愁眠不得，此山诗在此香中。

尚书·夏书·五子之歌拼音解读：

yǒu kè xiàng zhī gǎn tàn pín ，bái tóu sì yǔ xuě xiàng qīn 。zhōng qíng hǎo yǔ jì mò nì ，kuài yì shēn bēi wàng jǐ xún ？lǎo zhì yù qiú cān yù fǎ ，bìng lái bú yàn sàn huā rén 。cóng tā liǔ xù yīn fēng qǐ ，lián mù qīng hán bú sì chūn 。
èr guǎn dōng fēng yì xī nián ，shēng gē rú fèi jiǔ rú quán 。qí lín jǐn zhàng xiāo yín zhú ，kǒng què yún píng liè dài yàn 。jǐng tā tóng píng hún wò yǔ ，xiāng lán qióng pèi yǐ mí yān 。shāng xīn gū zhǒng fēng lín wài ，hán shí cán huā duò zhǐ qián 。
shān dǐng fēng yáo wàn shù míng ，biǎn zhōu yù jiě jiào nán háng 。xiàn shī zhāi hòu guān mén shuì ，bú guǎn bō tāo sì miàn shēng 。
qīng shān shū què lì róng zī ，shì nǚ huān yóu zá tà shí 。jìn jiě yuán lín kàn sháo yào ，shuí cóng jīng jí biàn líng zhī 。wú míng niǎo què hū hái zhǐ ，yǒu jiē yún dāng cuì zì yí 。jīn gǔ kū róng fēi yī dìng ，qí yīng zuì jiǔ fù yín shī 。
wú wén chūn qiū jì nián èr bǎi sì shí èr ，bú shū xiáng ruì shū zāi yì 。bú zhī hé nián shā lù bēng ，liù yì tuì fēi shī qí sì 。héng xīng bú jiàn yè yǒu guāng ，xīng yǔn rú yǔ shí zài dì 。kǒng zǐ huì lǔ bú huì sòng ，dàn jì rì yǒu shí zhī jì 。qǐ zhī lún yǐng rù shí zhōng ，chán chú guì yǐng jù méng lóng 。chū yí rì zhōng yǒu liǎng wū ，shuāng fēi tiào rù héng é gōng 。chún huǒ bēn bēn wěi fú chén ，zhuàng rú chì niǎo yún fēi yún 。nǚ wā liàn jiù wǔ sè shí ，tuán shā suǒ zuò yú xià rén 。shǐ sū fā zhàn yòu duān cè ，kǎn wéi yè yuè gèn shān shí 。duì shēng ér yún lí fèn yì ，zhòng duì wéi lǚ guī yǒu dé 。lǚ hóu bǎo shí dào zǐ sūn ，gèng qiǎn zhào zǐ qióng qí yuán 。qí zhào mǎ niú bú xiàng jí ，rú hé qióng cǐ zào huà gēn 。shì jiān wàn shì hé bú yǒu ，ěr mù zhī wài nán jù lùn 。hǎi zhōng shí shí fā huǒ yàn ，shì jiè yī yī chí fēng lún 。yī wēi chén nèi nà xū mí ，yǒu dǐng tiān shàng yóu kūn lún 。bìng què yān hóu yǔ chún wěn ，bié yǒu yī jù chāo qián kūn 。mù rén fǔ zhǎng fēi ěr tīng ，shí nǚ huái tāi qīn yǎn wén 。shàn zǐ zhù zhe dì shì bí ，lǐ yú jīng fān dōng hǎi pén 。wú yán fēi kuā zǐ kuā yǐ ，yào yǔ mó jié wú yán yán 。
qīng xū fǔ ，qīng xū fǔ 。bǎo jìng yǐng tuán luán 。yù tù shēng yī qīng guì shù ，jīn má pá shàng bái yún duān 。fēng gǔ zuì gāo hán 。
háng gōng mén wài rén fēn fēn ，zhēng chuán kàn shā chén jiāng jun1 。zhèng jiā xūn hóu shàng diàn jiù ，tiān zǐ liǎng ěr sāi bú wén 。tiān zǐ yīng míng wén qiě wǔ ，xūn hóu nán wǎn léi tíng nù 。bì fá yòng chéng dōng xiàng xīn ，shāng ēn qǐ gù běi dào zhǔ 。zì cóng dēng jí háng tiān zhū ，xī shì pián shǒu ā dà fū 。jīn nián èr shù mào guān zhí ，jí shí cì sǐ yuān shuí hū ！cóng lái luàn guó yòng zhòng diǎn ，jiāng jun1 guān wàng nà dé miǎn ！jun1 bú jiàn zhèng jiā chū bào jiāng jun1 shī ，jǐng xuè lín lí qīn wéi shǔn ？
mǎi dé wú zhōng zhào ，yáo cí lù zhǔ bīn 。zhòng wéi huā xiàn zǎi ，jiù shì yù táng rén 。shuāng jú kàn jiāng wǎn ，hán méi dào jí chūn 。cóng zhī jǐn xiù dì ，bú kěn yàn qīng pín 。
bàn chuāng tú huà méi huā yuè ，yī zhěn bō tāo sōng shù fēng 。bú shì kè chóu mián bú dé ，cǐ shān shī zài cǐ xiāng zhōng 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

尚书·夏书·五子之歌相关翻译

②平野：平坦广阔的原野。江：长江。大荒：广阔无际的田野。
④随意：任凭。春芳：春天的花草。歇：消散，消失。王孙：原指贵族子弟，后来也泛指隐居的人。留：居。

尚书·夏书·五子之歌相关赏析

“请君暂上凌烟阁，若个书生万户侯。”小诗的后两句是说，请你登上那画有开国功臣的凌烟阁去看一看，又有哪一个书生曾被封为万户侯？

作者介绍

赵孟吁 字子俊，汉族，元朝人。他是宋朝宗室赵与告第八子、著名书画家赵孟頫之弟。有作品被收录于《书史会要·画史会要》。