登高

登高原文：

东抹西涂迫半生，中年何故避声名。才流百辈无餐饭，忽动慈悲不与争。
极目眺修涂，平原忽超远。心期在何处，望望崦嵫晚。
沙阁冻痕吹折苇，淡日黄云照滩水。风翻斜阵下沧茫，一笛渔歌又惊起。翩翩弄影声号寒，帛书万里来长安。稻粱多处有矰弋，何如烟月江湖宽。
谓师有道国人皆，何必文殊更五台。棒喝交驰聊复尔，离微不犯亦奇哉。且言风动还幡动，莫问船来与陆来。不道相逢不相识，尽教寒拾笑咍咍。
片雨洒空庭，梧桐响残滴。窗户涵清风，孤灯夜寥阒。渺怀平生亲，睽违不相识。公子幸过从，为之长叹息。意旷尘虑空，语到聪明入。山径披榛芜，晤言永今夕。物变心自伤，事往嗟何及。远大与子期，无踵炎凉迹。
忆我为儿时，家塾在堂隅。日昳读书罢，归时慈母娱。八岁就外傅，《鲁论》初咿唔。九岁五经毕，文义颇不疏。十岁读《礼经》，古句忘崎岖。十一背慈训，茕茕失母乌。十二出门游，奔走能跨驴。是时从大人，来往神愉愉。大人授《孝经》，命儿自写书。儿写书不成，满纸如墨猪。左右反覆视，心气惨不舒。低头清泪落，仰头但嗟吁。大人顾谓儿，儿心一何愚。写书非大难，儿心姑徐徐。心定手不误，尔盍仰视予。侵晨执笔写，写成日裁晡。儿乃破涕笑，喜笑东西趋。取书呼儿来，此书义当摅。读书读其义，此书学根株。儿默听此教，跪受当前除。朝夕执书读，爱重同球图。读罢藏之笥，亵见惧点污。儿今又写书，写书忽痛呼。儿有六岁儿，儿已十年孤。昔时一卷书，岁时常宝储。今日写此帙，吞声泪沾裾。昔写今亦写，今日迥自殊。昔泣今亦泣，两泣不相如。昔写虽丑恶，嬉戏称凤雏。今写好似昔，谁与正瑕瑜。昔泣实恃爱，貌郁神不痡。今泣复何益，泪眼空为枯。哀哉一卷书，写罢还踟蹰。儿亦呼其儿，学不在五车。但求孝悌性，敬爱理不虚。亦不在荣达，名誉播九区。但求守吾身，战战保发肤。儿有弱小甥，神采清且都。七岁痛陟岵，似续守门闾。此书大义在，此诗非烦纡。儿复呼其儿，试诵与尔姑。尔姑闻此诗，哀痛犹茹茶。尔内外兄弟，敬谨相友于。立身与显亲，毋苦不肖吾。
绝岭高无极，林昏尚独攀。乱云孤客路，落日故州山。古道谁庐旅，荒亭少抱关。蛮音殊不辨，远火翠微间。

登高拼音解读：

dōng mò xī tú pò bàn shēng ，zhōng nián hé gù bì shēng míng 。cái liú bǎi bèi wú cān fàn ，hū dòng cí bēi bú yǔ zhēng 。
jí mù tiào xiū tú ，píng yuán hū chāo yuǎn 。xīn qī zài hé chù ，wàng wàng yān zī wǎn 。
shā gé dòng hén chuī shé wěi ，dàn rì huáng yún zhào tān shuǐ 。fēng fān xié zhèn xià cāng máng ，yī dí yú gē yòu jīng qǐ 。piān piān nòng yǐng shēng hào hán ，bó shū wàn lǐ lái zhǎng ān 。dào liáng duō chù yǒu zēng yì ，hé rú yān yuè jiāng hú kuān 。
wèi shī yǒu dào guó rén jiē ，hé bì wén shū gèng wǔ tái 。bàng hē jiāo chí liáo fù ěr ，lí wēi bú fàn yì qí zāi 。qiě yán fēng dòng hái fān dòng ，mò wèn chuán lái yǔ lù lái 。bú dào xiàng féng bú xiàng shí ，jìn jiāo hán shí xiào tāi tāi 。
piàn yǔ sǎ kōng tíng ，wú tóng xiǎng cán dī 。chuāng hù hán qīng fēng ，gū dēng yè liáo qù 。miǎo huái píng shēng qīn ，kuí wéi bú xiàng shí 。gōng zǐ xìng guò cóng ，wéi zhī zhǎng tàn xī 。yì kuàng chén lǜ kōng ，yǔ dào cōng míng rù 。shān jìng pī zhēn wú ，wù yán yǒng jīn xī 。wù biàn xīn zì shāng ，shì wǎng jiē hé jí 。yuǎn dà yǔ zǐ qī ，wú zhǒng yán liáng jì 。
yì wǒ wéi ér shí ，jiā shú zài táng yú 。rì yì dú shū bà ，guī shí cí mǔ yú 。bā suì jiù wài fù ，《lǔ lùn 》chū yī én 。jiǔ suì wǔ jīng bì ，wén yì pō bú shū 。shí suì dú 《lǐ jīng 》，gǔ jù wàng qí qū 。shí yī bèi cí xùn ，qióng qióng shī mǔ wū 。shí èr chū mén yóu ，bēn zǒu néng kuà lǘ 。shì shí cóng dà rén ，lái wǎng shén yú yú 。dà rén shòu 《xiào jīng 》，mìng ér zì xiě shū 。ér xiě shū bú chéng ，mǎn zhǐ rú mò zhū 。zuǒ yòu fǎn fù shì ，xīn qì cǎn bú shū 。dī tóu qīng lèi luò ，yǎng tóu dàn jiē yù 。dà rén gù wèi ér ，ér xīn yī hé yú 。xiě shū fēi dà nán ，ér xīn gū xú xú 。xīn dìng shǒu bú wù ，ěr hé yǎng shì yǔ 。qīn chén zhí bǐ xiě ，xiě chéng rì cái bū 。ér nǎi pò tì xiào ，xǐ xiào dōng xī qū 。qǔ shū hū ér lái ，cǐ shū yì dāng shū 。dú shū dú qí yì ，cǐ shū xué gēn zhū 。ér mò tīng cǐ jiāo ，guì shòu dāng qián chú 。cháo xī zhí shū dú ，ài zhòng tóng qiú tú 。dú bà cáng zhī sì ，xiè jiàn jù diǎn wū 。ér jīn yòu xiě shū ，xiě shū hū tòng hū 。ér yǒu liù suì ér ，ér yǐ shí nián gū 。xī shí yī juàn shū ，suì shí cháng bǎo chǔ 。jīn rì xiě cǐ zhì ，tūn shēng lèi zhān jū 。xī xiě jīn yì xiě ，jīn rì jiǒng zì shū 。xī qì jīn yì qì ，liǎng qì bú xiàng rú 。xī xiě suī chǒu è ，xī xì chēng fèng chú 。jīn xiě hǎo sì xī ，shuí yǔ zhèng xiá yú 。xī qì shí shì ài ，mào yù shén bú pū 。jīn qì fù hé yì ，lèi yǎn kōng wéi kū 。āi zāi yī juàn shū ，xiě bà hái chí chú 。ér yì hū qí ér ，xué bú zài wǔ chē 。dàn qiú xiào tì xìng ，jìng ài lǐ bú xū 。yì bú zài róng dá ，míng yù bō jiǔ qū 。dàn qiú shǒu wú shēn ，zhàn zhàn bǎo fā fū 。ér yǒu ruò xiǎo shēng ，shén cǎi qīng qiě dōu 。qī suì tòng zhì hù ，sì xù shǒu mén lǘ 。cǐ shū dà yì zài ，cǐ shī fēi fán yū 。ér fù hū qí ér ，shì sòng yǔ ěr gū 。ěr gū wén cǐ shī ，āi tòng yóu rú chá 。ěr nèi wài xiōng dì ，jìng jǐn xiàng yǒu yú 。lì shēn yǔ xiǎn qīn ，wú kǔ bú xiāo wú 。
jué lǐng gāo wú jí ，lín hūn shàng dú pān 。luàn yún gū kè lù ，luò rì gù zhōu shān 。gǔ dào shuí lú lǚ ，huāng tíng shǎo bào guān 。mán yīn shū bú biàn ，yuǎn huǒ cuì wēi jiān 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

登高相关翻译

⑦平林：平原上的树林。李白《菩萨蛮》：“平林澳漠烟如织。”
③客行士：出门在外奔波的人，指征夫。徭役：在远地服役。
（5）汀（tīng）：水边平地，小洲。

登高相关赏析

下阕改变手法，侧重以景言情，写思念朋友和归心似箭的情怀。
在秋天大丰收的时候，展示的是另一种欢快的画面：收割庄稼的镰刀声此起彼伏，如同音乐的节奏一般，各种谷物很快就堆积成山，从高处看像高高的城墙，从两边看像密密的梳齿，于是上百个粮仓一字儿排开收粮入库。个个粮仓都装满了粮食，妇人孩子喜气洋洋。“民以食为天”，有了粮食心不慌，才能过上安稳的日子。这可说是“田家乐图”吧！
为蛇足者，终亡其酒。

作者介绍

陈济翁 陈名恺，字济公，婺州永康人。治平四年（1067）进士。元符三年（1100）卒，年六十六。岳珂跋称为陈济翁墓志铭，疑是其人。