劝学诗

劝学诗原文：

炎精罹阨会，新都肆奸媮。窃权造符命，居摄仿伊周。甄阜主击断，王邑参谋猷。杀子堕三纲，进女位长秋。金匮授神禅，即真成篡谋。民心本思汉，天意终眷刘。二八火为主，龙奋南阳秋。发兵捕不道，前骑驱旄头。一鼓入长安，尚阻渐台流。周还威斗柄，按式审休囚。传首诣宛下，黔黎起歌讴。帝王有真数，智力焉能求。区区事谲诈，万古徒贻羞。
秋树人家水郭烟，高原乐事自年年。一镫梦雨初闻叶，八月飞花正采棉。御岁那抛新白纻，谋生只办旧青毡。早知苏季夸金印，不换城南二顷田。
捉捕复捉捕，莫捉狐与兔。狐兔藏窟穴，豺狼妨道路。道路非不妨，最忧蝼蚁聚。豺狼不陷阱，蝼蚁潜幽蠹。切切主人窗，主人轻细故。延缘蚀dw栌，渐入栋梁柱。梁栋尽空虚，攻穿痕不露。主人坦然意，昼夜安寝寤。网罗布参差，鹰犬走回互。尽力穷窟穴，无心自还顾。客来歌捉捕，歌竟泪如雨。岂是惜狐兔，畏君先后误。愿君扫梁栋，莫遣蝼蚁附。次及清道涂，尽灭豺狼步。主人堂上坐，行客门前度。然后巡野田，遍张畋猎具。外无枭獍援，内有熊罴驱。狡兔掘荒榛，妖狐熏古墓。用力不足多，得禽自无数。畏君听未详，听客有明喻。虮虱谁不轻，鲸鲵谁不恶。在海尚幽遐，在怀交秽污。歌此劝主人，主人那不悟。不悟还更歌，谁能恐违忤。
听尽阳春一曲琴，馀寒不散念还深。青郊迎气风流转，黄道开天日照临。五色祥云承御辇，九韶仪凤协神心。乞灵更致冈陵祝，嘉靖殷休信许寻。
碧空下凉露，玉树生秋风。朝回别行客，目送南飞鸿。青冥浩无际，去去不可从。怀君先大夫，夙昔遭奇逢。潜邸识真主，不羡汉吕公。列职清华地，最沐恩宠隆。一朝忽仙逝，惕然动宸衷。推恩锡世禄，不独荣厥躬。接武登凤池，垂绅侍重瞳。累绩升少卿，出入丹禁中。侍从历四朝，眷遇期有终。齿力尚未衰，归思何匆匆。封章荷俞允，拜命辞九重。故乡有先陇，郁郁罗青松。岁时伸祀礼，诚意潜感通。忠孝求无愧，令望垂不穷。
吹断金猊一缕烟，凄风忽到鬓毛边。出门叹有千歧路，负郭惭无二顷田。浅水干芦秋雨雁，荒村病柳夕阳蝉。空窗独掩黄昏后，半壁寒灯对榻燃。

劝学诗拼音解读：

yán jīng lí è huì ，xīn dōu sì jiān yú 。qiè quán zào fú mìng ，jū shè fǎng yī zhōu 。zhēn fù zhǔ jī duàn ，wáng yì cān móu yóu 。shā zǐ duò sān gāng ，jìn nǚ wèi zhǎng qiū 。jīn kuì shòu shén chán ，jí zhēn chéng cuàn móu 。mín xīn běn sī hàn ，tiān yì zhōng juàn liú 。èr bā huǒ wéi zhǔ ，lóng fèn nán yáng qiū 。fā bīng bǔ bú dào ，qián qí qū máo tóu 。yī gǔ rù zhǎng ān ，shàng zǔ jiàn tái liú 。zhōu hái wēi dòu bǐng ，àn shì shěn xiū qiú 。chuán shǒu yì wǎn xià ，qián lí qǐ gē ōu 。dì wáng yǒu zhēn shù ，zhì lì yān néng qiú 。qū qū shì jué zhà ，wàn gǔ tú yí xiū 。
qiū shù rén jiā shuǐ guō yān ，gāo yuán lè shì zì nián nián 。yī dèng mèng yǔ chū wén yè ，bā yuè fēi huā zhèng cǎi mián 。yù suì nà pāo xīn bái zhù ，móu shēng zhī bàn jiù qīng zhān 。zǎo zhī sū jì kuā jīn yìn ，bú huàn chéng nán èr qǐng tián 。
zhuō bǔ fù zhuō bǔ ，mò zhuō hú yǔ tù 。hú tù cáng kū xué ，chái láng fáng dào lù 。dào lù fēi bú fáng ，zuì yōu lóu yǐ jù 。chái láng bú xiàn jǐng ，lóu yǐ qián yōu dù 。qiē qiē zhǔ rén chuāng ，zhǔ rén qīng xì gù 。yán yuán shí dwlú ，jiàn rù dòng liáng zhù 。liáng dòng jìn kōng xū ，gōng chuān hén bú lù 。zhǔ rén tǎn rán yì ，zhòu yè ān qǐn wù 。wǎng luó bù cān chà ，yīng quǎn zǒu huí hù 。jìn lì qióng kū xué ，wú xīn zì hái gù 。kè lái gē zhuō bǔ ，gē jìng lèi rú yǔ 。qǐ shì xī hú tù ，wèi jun1 xiān hòu wù 。yuàn jun1 sǎo liáng dòng ，mò qiǎn lóu yǐ fù 。cì jí qīng dào tú ，jìn miè chái láng bù 。zhǔ rén táng shàng zuò ，háng kè mén qián dù 。rán hòu xún yě tián ，biàn zhāng tián liè jù 。wài wú xiāo jìng yuán ，nèi yǒu xióng pí qū 。jiǎo tù jué huāng zhēn ，yāo hú xūn gǔ mù 。yòng lì bú zú duō ，dé qín zì wú shù 。wèi jun1 tīng wèi xiáng ，tīng kè yǒu míng yù 。jǐ shī shuí bú qīng ，jīng ní shuí bú è 。zài hǎi shàng yōu xiá ，zài huái jiāo huì wū 。gē cǐ quàn zhǔ rén ，zhǔ rén nà bú wù 。bú wù hái gèng gē ，shuí néng kǒng wéi wǔ 。
tīng jìn yáng chūn yī qǔ qín ，yú hán bú sàn niàn hái shēn 。qīng jiāo yíng qì fēng liú zhuǎn ，huáng dào kāi tiān rì zhào lín 。wǔ sè xiáng yún chéng yù niǎn ，jiǔ sháo yí fèng xié shén xīn 。qǐ líng gèng zhì gāng líng zhù ，jiā jìng yīn xiū xìn xǔ xún 。
bì kōng xià liáng lù ，yù shù shēng qiū fēng 。cháo huí bié háng kè ，mù sòng nán fēi hóng 。qīng míng hào wú jì ，qù qù bú kě cóng 。huái jun1 xiān dà fū ，sù xī zāo qí féng 。qián dǐ shí zhēn zhǔ ，bú xiàn hàn lǚ gōng 。liè zhí qīng huá dì ，zuì mù ēn chǒng lóng 。yī cháo hū xiān shì ，tì rán dòng chén zhōng 。tuī ēn xī shì lù ，bú dú róng jué gōng 。jiē wǔ dēng fèng chí ，chuí shēn shì zhòng tóng 。lèi jì shēng shǎo qīng ，chū rù dān jìn zhōng 。shì cóng lì sì cháo ，juàn yù qī yǒu zhōng 。chǐ lì shàng wèi shuāi ，guī sī hé cōng cōng 。fēng zhāng hé yú yǔn ，bài mìng cí jiǔ zhòng 。gù xiāng yǒu xiān lǒng ，yù yù luó qīng sōng 。suì shí shēn sì lǐ ，chéng yì qián gǎn tōng 。zhōng xiào qiú wú kuì ，lìng wàng chuí bú qióng 。
chuī duàn jīn ní yī lǚ yān ，qī fēng hū dào bìn máo biān 。chū mén tàn yǒu qiān qí lù ，fù guō cán wú èr qǐng tián 。qiǎn shuǐ gàn lú qiū yǔ yàn ，huāng cūn bìng liǔ xī yáng chán 。kōng chuāng dú yǎn huáng hūn hòu ，bàn bì hán dēng duì tà rán 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

劝学诗相关翻译

②不觉晓：不知不觉天就亮了，晓：早晨，天明，天刚亮的时候。
④仍：依然。怜：怜爱。一本作“连”。故乡水：指从四川流来的长江水。因诗人从小生活在四川，把四川称作故乡。万里：喻行程之远。

劝学诗相关赏析

“黄菊围绕”、“良田数顷、黄牛一只”是作者预想归后田园生活的蓝图。一想到躬耕田亩，远离风波的自由自在，便欣然神往，故煞句以“归去来兮”表示其浩然归志。

作者介绍

李如璧 生卒年不详。武阳(今河北大名北)人。睿宗时为监察御史，时崔日知犯赃，曾弹劾之。玄宗开元中任京兆司录，时京兆人权梁山称帝反，理当连坐，幸为宋璟所释免。事迹散见新、旧《唐书·崔日用传》、《新唐书·宰相世系表二上》、颜真卿《有唐开府仪同三司行尚书右丞相上柱国赠太尉广平文贞公宋公神道碑铭》。《全唐诗》存诗1首。