太上感应篇

太上感应篇原文：

春蚕到死丝方尽，蜡炬成灰泪始干。
人不能容此嵚崎磊落之身，天尚与之发扬蹈厉之精神。除旧布新识君意，烂烂一星光射人。人人惊呼伯有至，昨为天盗今为厉。海上才停妖鸟鸣，天边尚露神龙尾。神龙本自西海来，蹈海不死招魂回。当时帝星拥虚位，披发上诉九天阊阖呼不开。尊王攘夷平生志，联翩三杰同时起。锦旗遥指东八州，手缚名王献天子。河鼓一将监众军，中宫匡卫罗藩臣。此时赤手同捧日，上有一人戴旒冕，是为日神之子天帝孙。下有八十三州地，满城旭彩辉红轮。乾坤整顿兵气息，光华复旦歌维新。无端忽唱征韩议，汝辈媕阿难计事。参商水火不相能，拂衣大笑吾归矣。归来落拓不得志，牵狗都门日游戏。鼻端出火耳后风，指天画地时聚议。夜半拊床欲为帝，奋梃大呼投袂起。将军要问政府罪，胡驱吾辈置死地？三千万众我同胞，忍令绞血输血税。死于饥寒死于苛政死于暴客等一死，徒死何如举大计。一时啸聚八千人，各负长刀短铳至。赤囊传警举国惊，守险力扼熊本城。雷池一步不得过，天纲所际难逃生。十二万军同日死，呜呼大星遂陨地！将军之头走千里，将军之身分五体。聚骨成山血作川，噫气为风泪如雨。此外喑呜叱咤之声势，化为妖云为沴气。骑箕一星复归来，狼角光芒耀天际。吁嗟乎，丈夫不能留芳千百世，尚能贻臭亿万载。生非柱国死非阎罗王，犹欲齰血书经化作魔王扰世界。英雄万事期一快，不复区区计成败。长星劝汝酒一杯，一世之雄旷世才。
祖道百壶酒，千人歌送君。玉壶击宝剑，壮气横孤云。玉壶击断歌声作，远海春潮为君落。别路行看指凤皇，青山不得随猿鹤。主父西游感慨多，马周辛苦遇常何。何如高卧东山顶，一上金门解绿萝。问君今年几十霜，须眉稍白发半黄。长松岁寒起淩厉，良骥老大方腾骧。龙肿好为苍生出，莫爱丘园长隐逸。作县还堪鲁卓齐，为邦尚可龚黄匹。君到皇州春正深，龙池柳色动乡心。白门酌酒看花醉，青琐闻莺委佩吟。同游倏尔皆朱绶，笑我蹉跎空白首。玉堂西掖故人多，相逢为问平安否。
老鹅秋菊中，我欲画几画。万古天地间，且让庖羲独。
桓公居汉南，睹树感摇落。而我濒衰年，甫植数枝弱。来者方无穷，何必在身乐。
地傃东南一角垂，百川梦处势随堤。满帆风力人航海，七日游吴尚说迟。
燕市分携春复秋，让公先已占沧洲。长夸谢傅围棋乐，不作虞卿解印愁。一范高名南斗在，四明狂客古风流。由来禹穴饶奇秘，可放灵威少日留。
古来圣贤皆寂寞，惟有饮者留其名。(古来 一作：自古；惟 通：唯)

太上感应篇拼音解读：

chūn cán dào sǐ sī fāng jìn ，là jù chéng huī lèi shǐ gàn 。
rén bú néng róng cǐ qīn qí lěi luò zhī shēn ，tiān shàng yǔ zhī fā yáng dǎo lì zhī jīng shén 。chú jiù bù xīn shí jun1 yì ，làn làn yī xīng guāng shè rén 。rén rén jīng hū bó yǒu zhì ，zuó wéi tiān dào jīn wéi lì 。hǎi shàng cái tíng yāo niǎo míng ，tiān biān shàng lù shén lóng wěi 。shén lóng běn zì xī hǎi lái ，dǎo hǎi bú sǐ zhāo hún huí 。dāng shí dì xīng yōng xū wèi ，pī fā shàng sù jiǔ tiān chāng hé hū bú kāi 。zūn wáng rǎng yí píng shēng zhì ，lián piān sān jié tóng shí qǐ 。jǐn qí yáo zhǐ dōng bā zhōu ，shǒu fù míng wáng xiàn tiān zǐ 。hé gǔ yī jiāng jiān zhòng jun1 ，zhōng gōng kuāng wèi luó fān chén 。cǐ shí chì shǒu tóng pěng rì ，shàng yǒu yī rén dài liú miǎn ，shì wéi rì shén zhī zǐ tiān dì sūn 。xià yǒu bā shí sān zhōu dì ，mǎn chéng xù cǎi huī hóng lún 。qián kūn zhěng dùn bīng qì xī ，guāng huá fù dàn gē wéi xīn 。wú duān hū chàng zhēng hán yì ，rǔ bèi ān ā nán jì shì 。cān shāng shuǐ huǒ bú xiàng néng ，fú yī dà xiào wú guī yǐ 。guī lái luò tuò bú dé zhì ，qiān gǒu dōu mén rì yóu xì 。bí duān chū huǒ ěr hòu fēng ，zhǐ tiān huà dì shí jù yì 。yè bàn fǔ chuáng yù wéi dì ，fèn tǐng dà hū tóu mèi qǐ 。jiāng jun1 yào wèn zhèng fǔ zuì ，hú qū wú bèi zhì sǐ dì ？sān qiān wàn zhòng wǒ tóng bāo ，rěn lìng jiǎo xuè shū xuè shuì 。sǐ yú jī hán sǐ yú kē zhèng sǐ yú bào kè děng yī sǐ ，tú sǐ hé rú jǔ dà jì 。yī shí xiào jù bā qiān rén ，gè fù zhǎng dāo duǎn chòng zhì 。chì náng chuán jǐng jǔ guó jīng ，shǒu xiǎn lì è xióng běn chéng 。léi chí yī bù bú dé guò ，tiān gāng suǒ jì nán táo shēng 。shí èr wàn jun1 tóng rì sǐ ，wū hū dà xīng suí yǔn dì ！jiāng jun1 zhī tóu zǒu qiān lǐ ，jiāng jun1 zhī shēn fèn wǔ tǐ 。jù gǔ chéng shān xuè zuò chuān ，yī qì wéi fēng lèi rú yǔ 。cǐ wài yīn wū chì zhà zhī shēng shì ，huà wéi yāo yún wéi lì qì 。qí jī yī xīng fù guī lái ，láng jiǎo guāng máng yào tiān jì 。yù jiē hū ，zhàng fū bú néng liú fāng qiān bǎi shì ，shàng néng yí chòu yì wàn zǎi 。shēng fēi zhù guó sǐ fēi yán luó wáng ，yóu yù zé xuè shū jīng huà zuò mó wáng rǎo shì jiè 。yīng xióng wàn shì qī yī kuài ，bú fù qū qū jì chéng bài 。zhǎng xīng quàn rǔ jiǔ yī bēi ，yī shì zhī xióng kuàng shì cái 。
zǔ dào bǎi hú jiǔ ，qiān rén gē sòng jun1 。yù hú jī bǎo jiàn ，zhuàng qì héng gū yún 。yù hú jī duàn gē shēng zuò ，yuǎn hǎi chūn cháo wéi jun1 luò 。bié lù háng kàn zhǐ fèng huáng ，qīng shān bú dé suí yuán hè 。zhǔ fù xī yóu gǎn kǎi duō ，mǎ zhōu xīn kǔ yù cháng hé 。hé rú gāo wò dōng shān dǐng ，yī shàng jīn mén jiě lǜ luó 。wèn jun1 jīn nián jǐ shí shuāng ，xū méi shāo bái fā bàn huáng 。zhǎng sōng suì hán qǐ líng lì ，liáng jì lǎo dà fāng téng xiāng 。lóng zhǒng hǎo wéi cāng shēng chū ，mò ài qiū yuán zhǎng yǐn yì 。zuò xiàn hái kān lǔ zhuó qí ，wéi bāng shàng kě gōng huáng pǐ 。jun1 dào huáng zhōu chūn zhèng shēn ，lóng chí liǔ sè dòng xiāng xīn 。bái mén zhuó jiǔ kàn huā zuì ，qīng suǒ wén yīng wěi pèi yín 。tóng yóu shū ěr jiē zhū shòu ，xiào wǒ cuō tuó kōng bái shǒu 。yù táng xī yè gù rén duō ，xiàng féng wéi wèn píng ān fǒu 。
lǎo é qiū jú zhōng ，wǒ yù huà jǐ huà 。wàn gǔ tiān dì jiān ，qiě ràng páo xī dú 。
huán gōng jū hàn nán ，dǔ shù gǎn yáo luò 。ér wǒ bīn shuāi nián ，fǔ zhí shù zhī ruò 。lái zhě fāng wú qióng ，hé bì zài shēn lè 。
dì sù dōng nán yī jiǎo chuí ，bǎi chuān mèng chù shì suí dī 。mǎn fān fēng lì rén háng hǎi ，qī rì yóu wú shàng shuō chí 。
yàn shì fèn xié chūn fù qiū ，ràng gōng xiān yǐ zhàn cāng zhōu 。zhǎng kuā xiè fù wéi qí lè ，bú zuò yú qīng jiě yìn chóu 。yī fàn gāo míng nán dòu zài ，sì míng kuáng kè gǔ fēng liú 。yóu lái yǔ xué ráo qí mì ，kě fàng líng wēi shǎo rì liú 。
gǔ lái shèng xián jiē jì mò ，wéi yǒu yǐn zhě liú qí míng 。(gǔ lái yī zuò ：zì gǔ ；wéi tōng ：wéi )

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

太上感应篇相关翻译

（16）离人：此处指思妇。
①具：准备，置办。鸡黍：指农家待客的丰盛饭食（字面指鸡和黄米饭）。黍：黄米，古代认为是上等的粮食。邀：邀请。至：到。

太上感应篇相关赏析

这首散曲作者着力描绘了中秋之夜月光格外的澄澈空灵。通过对澄澈月光的反复渲染，创造出异常清幽宁静的意境与氛围，最后才以对嫦娥发问的形式，抒发了中秋之夜，意欲一醉方休的情致。而其结构则是触景生情，前半写景，后半抒情，转、合融一，用典不露痕迹。凡此皆别具一格。
锦帆落天涯那答，玉箫寒、江上谁家？空楼月惨凄，古殿风萧飒。梦儿中一度繁华，满耳涛声起暮笳，再不见看花驻马。
这首词抒写了他的恓惶情绪中对时代苦闷的色彩，有一种爱国情怀包含在里面。

作者介绍

清远居士 姓名不详。《全唐诗外编》存诗1首，出自《舆地纪胜》卷一八八。