送天台陈庭学序

送天台陈庭学序原文：

薄游金华山，信足支短筇。长啸黄初平，蹴踏金芙蓉。芙蓉峰头白云起，天风习习两腋举。相传古来洞天三十六，乃是赤松真人之所理。千岩拔崔嵬，万壑亘迤逦。高欲凌空同，侧若摧鸟鼠。括苍与台雁，琐细不足拟。帝鸿既长逝，雨师邈难招。回看昔日讲堂洞，却忆当时刘孝标。九龙蜿蜒读书处，穹岩怪石摩苍霄。荒坟突兀葬彩笔，至今词客何寥寥。讲堂信郁纡，朝真益弘敞。天门划然开，石洞豁榛莽。恍然坐我金银台，昆丘玄圃恣来往。青虬赤鲤尽罗列，三仙七圣时俯仰。幽怀转轶荡，胜槩杳莫穷。飞梁百尺下窈窕，举足却堕冰壶中。冰壶跨山腹，气势何其雄。何年虎豹穴，置此蛟龙宫。水帘参差直下五千尺，银河宛转倒泻双白虹。天孙云锦织璀璨，鲛人珠箔垂玲珑。飞流溅沫日夜不得息，惊涛涌雪六月迷长空。耸身出冰壶，倚杖息馀峭。举头万松巅，隐隐落斜照。石羊纷纷望不穷，突见双龙挂寒峤。恍惚初平兄弟骑，蜕骨遗此青天貌。俯窥曲涧仅容膝，解衣燃烛渡深黑。行行不尽一线明，万乳荧煌喷苍壁。玉树罗青葱，芝田烂金碧。谁持巨灵斧，凿此灵仙窟。真人渺何许，瑶草纷可拾。枰间数子势飞动，细看尚记当年弈。人言此穴穿四明，天窗万叠开蓬瀛。摩挲仰视众仙箓，隐见若有胡生名。吁嗟我今胡为在下土，青鞋布袜濩落如流萍。乃思昔日玉皇侧，看花醉卧芙蓉城。木公徘徊向我怒，授简谪余离太清。一落人间五千载，沧溟浩劫会巳盈。顾瞻灵境但咫尺，奋身欲飞还不能。倚杖还悲歌，壮心浩难遏。却忆云门期，瓢笠候明发。回望金华山，兹游信奇绝。馀霞映袍袖，岚翠尚明灭。何当蹑苍虬，长揖众仙列。提携两赤松，永与尘世别。
万斛流泉气象雄，炎荒迁谪表孤忠。新桥不惜捐犀带，筑室何嫌老鹤峰。靖节诗歌声戛玉，罗浮春醉气如虹。故居今有后贤在，松桷重光丹雘工。
幽陵首众岳，朔海揔群川。形迹閟乌策，图象隐瑶编。时晦贞期远，运开昌命先。迁都既相宅，遗冢乃登仙。翠凤舞丹阜，苍龙蟠紫渊。丛溪杳蔼蔼，积岨肃芊芊。园茔环列隧，殿寝被曾巅。房御清以谧，神路峻且玄。悽怆山庭露，萧瑟松门烟。光景缅如存，春秋俄屡迁。圣情郁终古，睿思蕴遐年。周卫物惟备，崇树礼仍虔。岁事展哀敬，孝享竭明蠲。百灵妥宗室，九列翼皇筵。秉德躬所阙，陈歌志未宣。曾是厕末位，僶俛谢朝贤。
挂冠早厌承明庐，文采风流意自如。视草烟云生笔札，倚楼星月满郊墟。才高司马曾难蜀，官似虞卿懒著书。天上词垣谁独步，纷纷空自笑黔驴。
含晖峰下路，树石尽垂藤。欲认莓苔迹，相寻行道僧。
臬府群工表，言官百世公。君王资稷契，台阁起黄龚。吴越联闽服，蛮夷偃汉风。九州诸道右，一柱众流中。虎豹精神肃，豺狼道路通。青冥行劲锐，白日贯精忠。斧绣扬秋隼，泉阿达夜蛩。壶冰元自洁，瘴雨不劳空。贱子嗟何幸，微心誓尽躬。望来方切切，告别匪匆匆。祗为文科重，尤惭祖饯隆。客魂消海鹄，病骨瘦溪虫。谬敢辞王事，私尝泣老翁。发缘思母白，颜每应人红。傥使彝伦薄，其如禄养丰。以兹三径抚，犹获二天蒙。上幕刑虽简，沧洲道未穷。且将心万叠，写入峄阳桐。

送天台陈庭学序拼音解读：

báo yóu jīn huá shān ，xìn zú zhī duǎn qióng 。zhǎng xiào huáng chū píng ，cù tà jīn fú róng 。fú róng fēng tóu bái yún qǐ ，tiān fēng xí xí liǎng yè jǔ 。xiàng chuán gǔ lái dòng tiān sān shí liù ，nǎi shì chì sōng zhēn rén zhī suǒ lǐ 。qiān yán bá cuī wéi ，wàn hè gèn yǐ lǐ 。gāo yù líng kōng tóng ，cè ruò cuī niǎo shǔ 。kuò cāng yǔ tái yàn ，suǒ xì bú zú nǐ 。dì hóng jì zhǎng shì ，yǔ shī miǎo nán zhāo 。huí kàn xī rì jiǎng táng dòng ，què yì dāng shí liú xiào biāo 。jiǔ lóng wān yán dú shū chù ，qióng yán guài shí mó cāng xiāo 。huāng fén tū wū zàng cǎi bǐ ，zhì jīn cí kè hé liáo liáo 。jiǎng táng xìn yù yū ，cháo zhēn yì hóng chǎng 。tiān mén huá rán kāi ，shí dòng huō zhēn mǎng 。huǎng rán zuò wǒ jīn yín tái ，kūn qiū xuán pǔ zì lái wǎng 。qīng qiú chì lǐ jìn luó liè ，sān xiān qī shèng shí fǔ yǎng 。yōu huái zhuǎn yì dàng ，shèng gài yǎo mò qióng 。fēi liáng bǎi chǐ xià yǎo tiǎo ，jǔ zú què duò bīng hú zhōng 。bīng hú kuà shān fù ，qì shì hé qí xióng 。hé nián hǔ bào xué ，zhì cǐ jiāo lóng gōng 。shuǐ lián cān chà zhí xià wǔ qiān chǐ ，yín hé wǎn zhuǎn dǎo xiè shuāng bái hóng 。tiān sūn yún jǐn zhī cuǐ càn ，jiāo rén zhū bó chuí líng lóng 。fēi liú jiàn mò rì yè bú dé xī ，jīng tāo yǒng xuě liù yuè mí zhǎng kōng 。sǒng shēn chū bīng hú ，yǐ zhàng xī yú qiào 。jǔ tóu wàn sōng diān ，yǐn yǐn luò xié zhào 。shí yáng fēn fēn wàng bú qióng ，tū jiàn shuāng lóng guà hán qiáo 。huǎng hū chū píng xiōng dì qí ，tuì gǔ yí cǐ qīng tiān mào 。fǔ kuī qǔ jiàn jǐn róng xī ，jiě yī rán zhú dù shēn hēi 。háng háng bú jìn yī xiàn míng ，wàn rǔ yíng huáng pēn cāng bì 。yù shù luó qīng cōng ，zhī tián làn jīn bì 。shuí chí jù líng fǔ ，záo cǐ líng xiān kū 。zhēn rén miǎo hé xǔ ，yáo cǎo fēn kě shí 。píng jiān shù zǐ shì fēi dòng ，xì kàn shàng jì dāng nián yì 。rén yán cǐ xué chuān sì míng ，tiān chuāng wàn dié kāi péng yíng 。mó suō yǎng shì zhòng xiān lù ，yǐn jiàn ruò yǒu hú shēng míng 。yù jiē wǒ jīn hú wéi zài xià tǔ ，qīng xié bù wà hù luò rú liú píng 。nǎi sī xī rì yù huáng cè ，kàn huā zuì wò fú róng chéng 。mù gōng pái huái xiàng wǒ nù ，shòu jiǎn zhé yú lí tài qīng 。yī luò rén jiān wǔ qiān zǎi ，cāng míng hào jié huì sì yíng 。gù zhān líng jìng dàn zhǐ chǐ ，fèn shēn yù fēi hái bú néng 。yǐ zhàng hái bēi gē ，zhuàng xīn hào nán è 。què yì yún mén qī ，piáo lì hòu míng fā 。huí wàng jīn huá shān ，zī yóu xìn qí jué 。yú xiá yìng páo xiù ，lán cuì shàng míng miè 。hé dāng niè cāng qiú ，zhǎng yī zhòng xiān liè 。tí xié liǎng chì sōng ，yǒng yǔ chén shì bié 。
wàn hú liú quán qì xiàng xióng ，yán huāng qiān zhé biǎo gū zhōng 。xīn qiáo bú xī juān xī dài ，zhù shì hé xián lǎo hè fēng 。jìng jiē shī gē shēng jiá yù ，luó fú chūn zuì qì rú hóng 。gù jū jīn yǒu hòu xián zài ，sōng jué zhòng guāng dān wò gōng 。
yōu líng shǒu zhòng yuè ，shuò hǎi zǒng qún chuān 。xíng jì bì wū cè ，tú xiàng yǐn yáo biān 。shí huì zhēn qī yuǎn ，yùn kāi chāng mìng xiān 。qiān dōu jì xiàng zhái ，yí zhǒng nǎi dēng xiān 。cuì fèng wǔ dān fù ，cāng lóng pán zǐ yuān 。cóng xī yǎo ǎi ǎi ，jī qū sù qiān qiān 。yuán yíng huán liè suì ，diàn qǐn bèi céng diān 。fáng yù qīng yǐ mì ，shén lù jun4 qiě xuán 。qì chuàng shān tíng lù ，xiāo sè sōng mén yān 。guāng jǐng miǎn rú cún ，chūn qiū é lǚ qiān 。shèng qíng yù zhōng gǔ ，ruì sī yùn xiá nián 。zhōu wèi wù wéi bèi ，chóng shù lǐ réng qián 。suì shì zhǎn āi jìng ，xiào xiǎng jié míng juān 。bǎi líng tuǒ zōng shì ，jiǔ liè yì huáng yàn 。bǐng dé gōng suǒ què ，chén gē zhì wèi xuān 。céng shì cè mò wèi ，mǐn miǎn xiè cháo xián 。
guà guàn zǎo yàn chéng míng lú ，wén cǎi fēng liú yì zì rú 。shì cǎo yān yún shēng bǐ zhá ，yǐ lóu xīng yuè mǎn jiāo xū 。cái gāo sī mǎ céng nán shǔ ，guān sì yú qīng lǎn zhe shū 。tiān shàng cí yuán shuí dú bù ，fēn fēn kōng zì xiào qián lǘ 。
hán huī fēng xià lù ，shù shí jìn chuí téng 。yù rèn méi tái jì ，xiàng xún háng dào sēng 。
niè fǔ qún gōng biǎo ，yán guān bǎi shì gōng 。jun1 wáng zī jì qì ，tái gé qǐ huáng gōng 。wú yuè lián mǐn fú ，mán yí yǎn hàn fēng 。jiǔ zhōu zhū dào yòu ，yī zhù zhòng liú zhōng 。hǔ bào jīng shén sù ，chái láng dào lù tōng 。qīng míng háng jìn ruì ，bái rì guàn jīng zhōng 。fǔ xiù yáng qiū sǔn ，quán ā dá yè qióng 。hú bīng yuán zì jié ，zhàng yǔ bú láo kōng 。jiàn zǐ jiē hé xìng ，wēi xīn shì jìn gōng 。wàng lái fāng qiē qiē ，gào bié fěi cōng cōng 。zhī wéi wén kē zhòng ，yóu cán zǔ jiàn lóng 。kè hún xiāo hǎi hú ，bìng gǔ shòu xī chóng 。miù gǎn cí wáng shì ，sī cháng qì lǎo wēng 。fā yuán sī mǔ bái ，yán měi yīng rén hóng 。tǎng shǐ yí lún báo ，qí rú lù yǎng fēng 。yǐ zī sān jìng fǔ ，yóu huò èr tiān méng 。shàng mù xíng suī jiǎn ，cāng zhōu dào wèi qióng 。qiě jiāng xīn wàn dié ，xiě rù yì yáng tóng 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

送天台陈庭学序相关翻译

②力不齐：指讨伐董卓的诸州郡将领各有打算，力量不集中。齐：一致。踌躇：犹豫不前。雁行：飞雁的行列，形容诸军列阵后观望不前的样子。此句倒装，正常语序当为“雁行而踌躇”。
①早岁：早年，年轻时。那：即“哪”。世事艰：指抗金大业屡遭破坏。“中原”句：北望中原，收复故土的豪迈气概坚定如山。中原北望，“北望中原”的倒文。气，气概。

送天台陈庭学序相关赏析

下片化用唐人诗意，由咏史转入抚今，着重写沧桑巨变、兴亡之感，表达了作者空怀壮志，报国无门的浩茫心事。前五句很明显出自刘禹锡《乌衣巷》一诗。昔日的朱门重院，今天已成为荆扉白屋；昔日的长街通衙，今天已变得狭不容车；当年在雕梁画栋作巢的双燕，如今参差其羽，不知将飞向谁家。强烈的感慨使词人把刘诗中冷静客观的描述改为执著的反诘，在这深情的一问之中，体现了词人因面目全非的沧桑之变而引起的心绪的动荡起伏。
《帝京篇》的特色，正象闻一多先生所评论的那样，是“洋洋洒洒的宏篇巨作，为宫体诗的一个巨变。仅仅篇幅大没有什么，要紧的是背面有厚积的力量撑持着。这力量是前人谓之‘气势’，其实就是感情。所以卢骆的来到，能使人麻痹了百余年的心灵复活。有感情，所以卢骆的作品，正如杜甫所预言的，‘不废江河万古流’。”

作者介绍

李浩 唐人，字太素。隐青城山牡丹坪。作大丹诗百首行世。