暮江吟

暮江吟原文：

羽扇纶巾，谈笑间，樯橹灰飞烟灭。(樯橹 一作：强虏)
麾节称循吏，三朝蔼政声。治如黄霸最，心慕伯夷清。诸道俱遗爱，两川尤著名。起家临制阃，更羡锦衣荣。
朝登百丈峰，遥望燕支道。汉垒青冥间，胡天白如扫。忆昔霍将军，连年此征讨。匈奴终不灭，寒山徒草草。唯见鸿雁飞，令人伤怀抱。晋武轻后事，惠皇终已昏。豺狼塞瀍洛，胡羯争乾坤。四海如鼎沸，五原徒自尊。而今白庭路，犹对青阳门。朝市不足问，君臣随草根。
千官清晓集彤墀，三殿高居映紫薇。鹓列森严惭补衮，龙颜渊穆正垂衣。明明帝德光中夏，济济贤才佐万几。自幸暮年叨际会，敢摅忠悃答恩辉。
忆我为儿时，家塾在堂隅。日昳读书罢，归时慈母娱。八岁就外傅，《鲁论》初咿唔。九岁五经毕，文义颇不疏。十岁读《礼经》，古句忘崎岖。十一背慈训，茕茕失母乌。十二出门游，奔走能跨驴。是时从大人，来往神愉愉。大人授《孝经》，命儿自写书。儿写书不成，满纸如墨猪。左右反覆视，心气惨不舒。低头清泪落，仰头但嗟吁。大人顾谓儿，儿心一何愚。写书非大难，儿心姑徐徐。心定手不误，尔盍仰视予。侵晨执笔写，写成日裁晡。儿乃破涕笑，喜笑东西趋。取书呼儿来，此书义当摅。读书读其义，此书学根株。儿默听此教，跪受当前除。朝夕执书读，爱重同球图。读罢藏之笥，亵见惧点污。儿今又写书，写书忽痛呼。儿有六岁儿，儿已十年孤。昔时一卷书，岁时常宝储。今日写此帙，吞声泪沾裾。昔写今亦写，今日迥自殊。昔泣今亦泣，两泣不相如。昔写虽丑恶，嬉戏称凤雏。今写好似昔，谁与正瑕瑜。昔泣实恃爱，貌郁神不痡。今泣复何益，泪眼空为枯。哀哉一卷书，写罢还踟蹰。儿亦呼其儿，学不在五车。但求孝悌性，敬爱理不虚。亦不在荣达，名誉播九区。但求守吾身，战战保发肤。儿有弱小甥，神采清且都。七岁痛陟岵，似续守门闾。此书大义在，此诗非烦纡。儿复呼其儿，试诵与尔姑。尔姑闻此诗，哀痛犹茹茶。尔内外兄弟，敬谨相友于。立身与显亲，毋苦不肖吾。
少壮面目泽。长大色丑麄。丑麄人所恶。拔白自洗苏。平生发完全。变化似浮屠。醉酒巾帻落。秃顶赤如壶。
日暮乡关何处是？烟波江上使人愁。
漫游樊水阴，忽见旧部曲。尚言军中好，犹望有所属。故令争者心，至死终不足。与之一杯酒，喻使烧戎服。兵兴向十年，所见堪叹哭。相逢是遗人，当合识荣辱。劝汝学全生，随我畬退谷。
从君觅数珠，老境仗消遣。未能转千佛，且从千佛转。儒生推变化，乾策数大衍。道士守玄牝，龙虎看舒卷。我老安能为，万劫付一喘。默坐阅尘界，往来八十反。区区我所寄，蹙缩蚕在茧。适从海上回，蓬莱又清浅。

暮江吟拼音解读：

yǔ shàn lún jīn ，tán xiào jiān ，qiáng lǔ huī fēi yān miè 。(qiáng lǔ yī zuò ：qiáng lǔ )
huī jiē chēng xún lì ，sān cháo ǎi zhèng shēng 。zhì rú huáng bà zuì ，xīn mù bó yí qīng 。zhū dào jù yí ài ，liǎng chuān yóu zhe míng 。qǐ jiā lín zhì kǔn ，gèng xiàn jǐn yī róng 。
cháo dēng bǎi zhàng fēng ，yáo wàng yàn zhī dào 。hàn lěi qīng míng jiān ，hú tiān bái rú sǎo 。yì xī huò jiāng jun1 ，lián nián cǐ zhēng tǎo 。xiōng nú zhōng bú miè ，hán shān tú cǎo cǎo 。wéi jiàn hóng yàn fēi ，lìng rén shāng huái bào 。jìn wǔ qīng hòu shì ，huì huáng zhōng yǐ hūn 。chái láng sāi chán luò ，hú jié zhēng qián kūn 。sì hǎi rú dǐng fèi ，wǔ yuán tú zì zūn 。ér jīn bái tíng lù ，yóu duì qīng yáng mén 。cháo shì bú zú wèn ，jun1 chén suí cǎo gēn 。
qiān guān qīng xiǎo jí tóng chí ，sān diàn gāo jū yìng zǐ wēi 。yuān liè sēn yán cán bǔ gǔn ，lóng yán yuān mù zhèng chuí yī 。míng míng dì dé guāng zhōng xià ，jì jì xián cái zuǒ wàn jǐ 。zì xìng mù nián dāo jì huì ，gǎn shū zhōng kǔn dá ēn huī 。
yì wǒ wéi ér shí ，jiā shú zài táng yú 。rì yì dú shū bà ，guī shí cí mǔ yú 。bā suì jiù wài fù ，《lǔ lùn 》chū yī én 。jiǔ suì wǔ jīng bì ，wén yì pō bú shū 。shí suì dú 《lǐ jīng 》，gǔ jù wàng qí qū 。shí yī bèi cí xùn ，qióng qióng shī mǔ wū 。shí èr chū mén yóu ，bēn zǒu néng kuà lǘ 。shì shí cóng dà rén ，lái wǎng shén yú yú 。dà rén shòu 《xiào jīng 》，mìng ér zì xiě shū 。ér xiě shū bú chéng ，mǎn zhǐ rú mò zhū 。zuǒ yòu fǎn fù shì ，xīn qì cǎn bú shū 。dī tóu qīng lèi luò ，yǎng tóu dàn jiē yù 。dà rén gù wèi ér ，ér xīn yī hé yú 。xiě shū fēi dà nán ，ér xīn gū xú xú 。xīn dìng shǒu bú wù ，ěr hé yǎng shì yǔ 。qīn chén zhí bǐ xiě ，xiě chéng rì cái bū 。ér nǎi pò tì xiào ，xǐ xiào dōng xī qū 。qǔ shū hū ér lái ，cǐ shū yì dāng shū 。dú shū dú qí yì ，cǐ shū xué gēn zhū 。ér mò tīng cǐ jiāo ，guì shòu dāng qián chú 。cháo xī zhí shū dú ，ài zhòng tóng qiú tú 。dú bà cáng zhī sì ，xiè jiàn jù diǎn wū 。ér jīn yòu xiě shū ，xiě shū hū tòng hū 。ér yǒu liù suì ér ，ér yǐ shí nián gū 。xī shí yī juàn shū ，suì shí cháng bǎo chǔ 。jīn rì xiě cǐ zhì ，tūn shēng lèi zhān jū 。xī xiě jīn yì xiě ，jīn rì jiǒng zì shū 。xī qì jīn yì qì ，liǎng qì bú xiàng rú 。xī xiě suī chǒu è ，xī xì chēng fèng chú 。jīn xiě hǎo sì xī ，shuí yǔ zhèng xiá yú 。xī qì shí shì ài ，mào yù shén bú pū 。jīn qì fù hé yì ，lèi yǎn kōng wéi kū 。āi zāi yī juàn shū ，xiě bà hái chí chú 。ér yì hū qí ér ，xué bú zài wǔ chē 。dàn qiú xiào tì xìng ，jìng ài lǐ bú xū 。yì bú zài róng dá ，míng yù bō jiǔ qū 。dàn qiú shǒu wú shēn ，zhàn zhàn bǎo fā fū 。ér yǒu ruò xiǎo shēng ，shén cǎi qīng qiě dōu 。qī suì tòng zhì hù ，sì xù shǒu mén lǘ 。cǐ shū dà yì zài ，cǐ shī fēi fán yū 。ér fù hū qí ér ，shì sòng yǔ ěr gū 。ěr gū wén cǐ shī ，āi tòng yóu rú chá 。ěr nèi wài xiōng dì ，jìng jǐn xiàng yǒu yú 。lì shēn yǔ xiǎn qīn ，wú kǔ bú xiāo wú 。
shǎo zhuàng miàn mù zé 。zhǎng dà sè chǒu cū 。chǒu cū rén suǒ è 。bá bái zì xǐ sū 。píng shēng fā wán quán 。biàn huà sì fú tú 。zuì jiǔ jīn zé luò 。tū dǐng chì rú hú 。
rì mù xiāng guān hé chù shì ？yān bō jiāng shàng shǐ rén chóu 。
màn yóu fán shuǐ yīn ，hū jiàn jiù bù qǔ 。shàng yán jun1 zhōng hǎo ，yóu wàng yǒu suǒ shǔ 。gù lìng zhēng zhě xīn ，zhì sǐ zhōng bú zú 。yǔ zhī yī bēi jiǔ ，yù shǐ shāo róng fú 。bīng xìng xiàng shí nián ，suǒ jiàn kān tàn kū 。xiàng féng shì yí rén ，dāng hé shí róng rǔ 。quàn rǔ xué quán shēng ，suí wǒ yú tuì gǔ 。
cóng jun1 mì shù zhū ，lǎo jìng zhàng xiāo qiǎn 。wèi néng zhuǎn qiān fó ，qiě cóng qiān fó zhuǎn 。rú shēng tuī biàn huà ，qián cè shù dà yǎn 。dào shì shǒu xuán pìn ，lóng hǔ kàn shū juàn 。wǒ lǎo ān néng wéi ，wàn jié fù yī chuǎn 。mò zuò yuè chén jiè ，wǎng lái bā shí fǎn 。qū qū wǒ suǒ jì ，cù suō cán zài jiǎn 。shì cóng hǎi shàng huí ，péng lái yòu qīng qiǎn 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

暮江吟相关翻译

①微阴：浓黑的云。翳：遮蔽。阳景：太阳光。
①章台路：章台，台名。秦昭王曾于咸阳造章台，台前有街，故称章台街或章台路，其地繁华，妓馆林立，后人因以章台代指妓女聚居之地。试花：形容刚开花。愔愔：幽静的样子。坊陌：一作坊曲，意与章台路相近。

暮江吟相关赏析

从写法上看，此曲最突出的特点是用笔简淡而又粗豪，多以全景和远景出之，不弄小巧，使画面具有淋漓酣畅之美，即使写具体景观，也以写意笔法为之，点到即止，全是远眺式的。在风格上，此曲一反《朝天子》曲牌“感叹伤悲”的传统，变为粗豪酣畅，颇有创造性。
作者选取了一个别致的角度：用写生手法，勾画出一幅宁静的夏日图。虽然韵调和含义不及春、秋两曲，但满是甜蜜。云雨收罢，楼高气爽，绿树成荫，垂于廊道屋檐，微微颤动，极尽可爱。透过薄如蝉翼的窗纱，隐约见到一个身着罗纱、手持香扇的女子躺在纱帐中的藤席上，扇子缓缓扇动，女子闭目假寐，享受夏日屋内的阴凉，那模样美得令人心动。整首小令中没有人们熟悉的夏天躁热、喧闹的特征，却描绘了一个静谧、清爽的情景，使人油然产生神清气爽的感觉。

作者介绍

王泠然 王泠然（？692--？725），字仲清。太原（今属山西）人。开元五年登进士第，后官太子校书郎。曾上书张说自荐，未果。秩满，迁右威卫兵曹参军。工文赋诗。气质豪爽，当言无所回忌，乃卓荦奇才，济世之器。惜其不大显而终。有集今传。