九叹

九叹原文：

单于吹落山头月。漫漫江上沙如雪。谁唱缕金衣。水寒船舫稀。芦花枫叶浦。忆抱琵琶语。身未发长沙。梦魂先到家。
龙翔大耳儿，虎视捉刀人。风云竞追逐，逸轨谁能遵。大皇负英材，沈潜欻求伸。一呼定南国，再战威强邻。抗魏既摇岳，攘刘亦披鳞。组练绕平隰，艨艟蔽通当。伟哉人物盛，成功岂无因。代祀已飘忽，风流久弥新。停桡眺迥陆，裂蔓登层堙。卧龙昔来游，万古怀清尘。
绊惹春风别有情，世间谁敢斗轻盈。楚王江畔无端种，饿损纤腰学不成。
空王心事药王名，尘劫中间第几生。卷却青囊留不住，一帆江海看扬灵。
遭时不祥厄阳九，垢面蓬鬓丧家狗。四夷交侵小雅废，率其子弟攻父母。封豕长蛇亘人域，天子下殿跣足走。凝碧池头乐最愁，连昌宫里花亦丑。三精雾塞黑曈曈，天破地裂一无有。谁执弓矢救日月，仰泣旻天大号吼。贤者不入胜母里，义士耻饮盗泉水。丈夫立身乃大事，一失此足死亦耻。当知孔明杲卿辈，岿然三代古君子。吕尚磻溪钓文王，乃是汉唐人才尔。到今大坏不可救，鸱枭破獍咀唇齿。高瞠双眼视天下，黔首浑敦状如鬼。龙堆大漠鸟兽夷，舌捲音响蛮侏离。不类人形舞百怪，错乱天命灾群黎。营州羯狗猪龙形，讵能篡有唐丕基。太子即位灵武日，天开万仞磨崖碑。载定尊卑奠鳌极，一新正朔授人时。渐被日出月没处，梯航臣妾拜京师。黄旗紫盖东南兴，大火王气浮晴春。勿欺一成一旅微，少康犹能作之君。班超已著王命论，陈婴王陵毋生心。绛衣大冠大敌勇，今日岂无刘将军。田野豪杰久延颈，一呼而动云来奔。我当率之效驰驱，整顿乾坤明大伦。旧邦新命光前王，逆俗污染咸惟新。
当年客燕市，官舍每经过。促膝寒灯尽，论心夜雨多。别来成老病，愁里问干戈。北海开樽日，何人共醉歌。
长风破浪会有时，直挂云帆济沧海。
断崖千尺云锦悬，芙蓉薜荔摇空烟。珊瑚铁网相钩连，赤豹下搏苍龙渊。旁有石穴疑可穿，洞门深锁朱陵天。我欲遥入求神仙，丹光出林夜赫然。红叶如雨堕我前，青鸟飞去何时还。我方持节西南偏，石壁有路无由缘。赤松黄石书可传，桃花一笑三千年。

九叹拼音解读：

dān yú chuī luò shān tóu yuè 。màn màn jiāng shàng shā rú xuě 。shuí chàng lǚ jīn yī 。shuǐ hán chuán fǎng xī 。lú huā fēng yè pǔ 。yì bào pí pá yǔ 。shēn wèi fā zhǎng shā 。mèng hún xiān dào jiā 。
lóng xiáng dà ěr ér ，hǔ shì zhuō dāo rén 。fēng yún jìng zhuī zhú ，yì guǐ shuí néng zūn 。dà huáng fù yīng cái ，shěn qián xū qiú shēn 。yī hū dìng nán guó ，zài zhàn wēi qiáng lín 。kàng wèi jì yáo yuè ，rǎng liú yì pī lín 。zǔ liàn rào píng xí ，méng chōng bì tōng dāng 。wěi zāi rén wù shèng ，chéng gōng qǐ wú yīn 。dài sì yǐ piāo hū ，fēng liú jiǔ mí xīn 。tíng ráo tiào jiǒng lù ，liè màn dēng céng yīn 。wò lóng xī lái yóu ，wàn gǔ huái qīng chén 。
bàn rě chūn fēng bié yǒu qíng ，shì jiān shuí gǎn dòu qīng yíng 。chǔ wáng jiāng pàn wú duān zhǒng ，è sǔn xiān yāo xué bú chéng 。
kōng wáng xīn shì yào wáng míng ，chén jié zhōng jiān dì jǐ shēng 。juàn què qīng náng liú bú zhù ，yī fān jiāng hǎi kàn yáng líng 。
zāo shí bú xiáng è yáng jiǔ ，gòu miàn péng bìn sàng jiā gǒu 。sì yí jiāo qīn xiǎo yǎ fèi ，lǜ qí zǐ dì gōng fù mǔ 。fēng shǐ zhǎng shé gèn rén yù ，tiān zǐ xià diàn xiǎn zú zǒu 。níng bì chí tóu lè zuì chóu ，lián chāng gōng lǐ huā yì chǒu 。sān jīng wù sāi hēi tóng tóng ，tiān pò dì liè yī wú yǒu 。shuí zhí gōng shǐ jiù rì yuè ，yǎng qì mín tiān dà hào hǒu 。xián zhě bú rù shèng mǔ lǐ ，yì shì chǐ yǐn dào quán shuǐ 。zhàng fū lì shēn nǎi dà shì ，yī shī cǐ zú sǐ yì chǐ 。dāng zhī kǒng míng gǎo qīng bèi ，kuī rán sān dài gǔ jun1 zǐ 。lǚ shàng bō xī diào wén wáng ，nǎi shì hàn táng rén cái ěr 。dào jīn dà huài bú kě jiù ，chī xiāo pò jìng jǔ chún chǐ 。gāo chēng shuāng yǎn shì tiān xià ，qián shǒu hún dūn zhuàng rú guǐ 。lóng duī dà mò niǎo shòu yí ，shé juǎn yīn xiǎng mán zhū lí 。bú lèi rén xíng wǔ bǎi guài ，cuò luàn tiān mìng zāi qún lí 。yíng zhōu jié gǒu zhū lóng xíng ，jù néng cuàn yǒu táng pī jī 。tài zǐ jí wèi líng wǔ rì ，tiān kāi wàn rèn mó yá bēi 。zǎi dìng zūn bēi diàn áo jí ，yī xīn zhèng shuò shòu rén shí 。jiàn bèi rì chū yuè méi chù ，tī háng chén qiè bài jīng shī 。huáng qí zǐ gài dōng nán xìng ，dà huǒ wáng qì fú qíng chūn 。wù qī yī chéng yī lǚ wēi ，shǎo kāng yóu néng zuò zhī jun1 。bān chāo yǐ zhe wáng mìng lùn ，chén yīng wáng líng wú shēng xīn 。jiàng yī dà guàn dà dí yǒng ，jīn rì qǐ wú liú jiāng jun1 。tián yě háo jié jiǔ yán jǐng ，yī hū ér dòng yún lái bēn 。wǒ dāng lǜ zhī xiào chí qū ，zhěng dùn qián kūn míng dà lún 。jiù bāng xīn mìng guāng qián wáng ，nì sú wū rǎn xián wéi xīn 。
dāng nián kè yàn shì ，guān shě měi jīng guò 。cù xī hán dēng jìn ，lùn xīn yè yǔ duō 。bié lái chéng lǎo bìng ，chóu lǐ wèn gàn gē 。běi hǎi kāi zūn rì ，hé rén gòng zuì gē 。
zhǎng fēng pò làng huì yǒu shí ，zhí guà yún fān jì cāng hǎi 。
duàn yá qiān chǐ yún jǐn xuán ，fú róng bì lì yáo kōng yān 。shān hú tiě wǎng xiàng gōu lián ，chì bào xià bó cāng lóng yuān 。páng yǒu shí xué yí kě chuān ，dòng mén shēn suǒ zhū líng tiān 。wǒ yù yáo rù qiú shén xiān ，dān guāng chū lín yè hè rán 。hóng yè rú yǔ duò wǒ qián ，qīng niǎo fēi qù hé shí hái 。wǒ fāng chí jiē xī nán piān ，shí bì yǒu lù wú yóu yuán 。chì sōng huáng shí shū kě chuán ，táo huā yī xiào sān qiān nián 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

九叹相关翻译

④衰病：衰弱抱病。耗：无，尽。赖:幸亏。群公:指同时主持考试者如范仲淹、王安石、梅尧臣等人。识鉴：能赏识人才、辨别是非，一作“鉴裁”，又作“择鉴”。
④丹心：红心，比喻忠心。汗青：同汗竹，史册。古代用简写字，先用火烤干其中的水分，干后易写而且不受虫蛀，也称汗青。

九叹相关赏析

（学商人磨刀，如果没有这一段不成立下一段第三次搬家）

作者介绍

赵企 赵企字循道，南陵（今属安徽）人。宋神宗时进士，仕至礼部员外郎。大观年间，为绩溪令。宣和初，通判台州。仕至礼部员外郎。事迹散见于《宋诗纪事》卷三八、《宋诗纪事小传补正》卷二。企“以长短句词得名，所为诗亦工，恨不多见”