增广贤文·下集

增广贤文·下集原文：

空山产桐梓，拟作膝上琴。琴成不他饰，种漆江之浔。独无徽将轸，何以发商音。但得独茧蚕，饲之扶桑阴。烹鱼腹有胶，不患海水深。
我是临川旧史君。而今欲作岭南人。重来辽鹤事犹新。去路政长仍酷暑，主公交契更情亲。横秋阁上晚风匀。
杨柳阴阴宪府深，读书因见圣贤心。钟期去后今千载，谁复人间是赏音。
生如灵树契冥符，贬剥诸方没破除。自笑欲谈词忽丧，江州钝置老尚书。
三月三日天气新，长安水边多丽人。态浓意远淑且真，肌理细腻骨肉匀。绣罗衣裳照暮春，蹙金孔雀银麒麟。头上何所有？翠微盍叶垂鬓唇。背后何所见？珠压腰衱稳称身。就中云幕椒房亲，赐名大国虢与秦。紫驼之峰出翠釜，水精之盘行素鳞。犀箸厌饫久未下，鸾刀缕切空纷纶。黄门飞鞚不动尘，御厨络绎送八珍。箫鼓哀吟感鬼神，宾从杂遝实要津。后来鞍马何逡巡，当轩下马入锦茵。杨花雪落覆白苹，青鸟飞去衔红巾。炙手可热势绝伦，慎莫近前丞相嗔！
紫案焚香暖吹轻，广庭清晓席群英。无哗战士衔枚勇，下笔春蚕食叶声。乡里献贤先德行，朝廷列爵待公卿。自惭衰病心神耗，赖有群公鉴裁精。
野舍老馀生，雅尚今已惬。不逃世忧患，馀事寄巾蹀。行寻青山转，坐对青山叠。欲随白云去，傥与幽人接。盘桓太清洞，怅望长江艓。昔时古锦囊，今还白羽箑。不复叔夜煅，真得孙登摄。九华一枯藜，青溪一孤楫。得丧苟自达，死生安足惵。朱颜久不驻，白发何为镊。群物自流转，吾生寄天燮。德相屡相过，老夫宁足蹑。由来废井水，不如长剑铗。往往论书法，轩轩两目睫。中郎石经在，元常表军捷。汉魏多传人，至宋有遗帖。唐室初最盛，渐衰自中叶。欧虞缅谁嗣，颜柳何足躐。篆籀昔难工，草圣谁敢辄。巨山作散隶，雄古掀龙鬣。贞观喜飞白，凌厉腾春蝶。岂特豁神观，直可祛鬼魇。古人有所寓，天性难必协。所志有小大，其材有勇怯。或惮懦文雅，或轩昂豪侠。或转战鞍马，或驱驰弋猎。或发于止谏，或得于讼牒。或奋夺床陛，或造成械槢。或为神所追，或自执所劫。或醉以贾祸，或诈以行谍。或习于娱乐，或劳于呿嗋。有灿如文锦，有劲如金梜。有倚如戈锋，有点如山嶪。有驶或如波，有媚或如靥。或腾如烟霏，或落如鸟跕。渊妙欲飞动，拙恶愧偏擪。当寝或不寐，当昼亦忘馌。有誉终甚微，或毁则群嗫。为功有不至，考古安能厌。十年幸能就，万金毫岂浥。金玉敷卷轴，龙蛇閟箱笈。是惟小夫技，宁当丈夫业。譬如论唐虞，何曾道郇叶。如君负高识，于此何足挟。一战虽未霸，遐心岂即怗。朝廷方洽熙，四夷皆远慑。坐复洮河地，直捣幽燕胁。朝夕奏奇功，群儒争鼓箧。太平任文治，战血何烦喋。道德以为宇，威武以为堞。岂比叔孙生，杂用随何颊。吾衰何可道，不死同原涉。

增广贤文·下集拼音解读：

kōng shān chǎn tóng zǐ ，nǐ zuò xī shàng qín 。qín chéng bú tā shì ，zhǒng qī jiāng zhī xún 。dú wú huī jiāng zhěn ，hé yǐ fā shāng yīn 。dàn dé dú jiǎn cán ，sì zhī fú sāng yīn 。pēng yú fù yǒu jiāo ，bú huàn hǎi shuǐ shēn 。
wǒ shì lín chuān jiù shǐ jun1 。ér jīn yù zuò lǐng nán rén 。zhòng lái liáo hè shì yóu xīn 。qù lù zhèng zhǎng réng kù shǔ ，zhǔ gōng jiāo qì gèng qíng qīn 。héng qiū gé shàng wǎn fēng yún 。
yáng liǔ yīn yīn xiàn fǔ shēn ，dú shū yīn jiàn shèng xián xīn 。zhōng qī qù hòu jīn qiān zǎi ，shuí fù rén jiān shì shǎng yīn 。
shēng rú líng shù qì míng fú ，biǎn bāo zhū fāng méi pò chú 。zì xiào yù tán cí hū sàng ，jiāng zhōu dùn zhì lǎo shàng shū 。
sān yuè sān rì tiān qì xīn ，zhǎng ān shuǐ biān duō lì rén 。tài nóng yì yuǎn shū qiě zhēn ，jī lǐ xì nì gǔ ròu yún 。xiù luó yī shang zhào mù chūn ，cù jīn kǒng què yín qí lín 。tóu shàng hé suǒ yǒu ？cuì wēi hé yè chuí bìn chún 。bèi hòu hé suǒ jiàn ？zhū yā yāo jié wěn chēng shēn 。jiù zhōng yún mù jiāo fáng qīn ，cì míng dà guó guó yǔ qín 。zǐ tuó zhī fēng chū cuì fǔ ，shuǐ jīng zhī pán háng sù lín 。xī zhù yàn yù jiǔ wèi xià ，luán dāo lǚ qiē kōng fēn lún 。huáng mén fēi kòng bú dòng chén ，yù chú luò yì sòng bā zhēn 。xiāo gǔ āi yín gǎn guǐ shén ，bīn cóng zá tà shí yào jīn 。hòu lái ān mǎ hé qūn xún ，dāng xuān xià mǎ rù jǐn yīn 。yáng huā xuě luò fù bái píng ，qīng niǎo fēi qù xián hóng jīn 。zhì shǒu kě rè shì jué lún ，shèn mò jìn qián chéng xiàng chēn ！
zǐ àn fén xiāng nuǎn chuī qīng ，guǎng tíng qīng xiǎo xí qún yīng 。wú huá zhàn shì xián méi yǒng ，xià bǐ chūn cán shí yè shēng 。xiāng lǐ xiàn xián xiān dé háng ，cháo tíng liè jué dài gōng qīng 。zì cán shuāi bìng xīn shén hào ，lài yǒu qún gōng jiàn cái jīng 。
yě shě lǎo yú shēng ，yǎ shàng jīn yǐ qiè 。bú táo shì yōu huàn ，yú shì jì jīn dié 。háng xún qīng shān zhuǎn ，zuò duì qīng shān dié 。yù suí bái yún qù ，tǎng yǔ yōu rén jiē 。pán huán tài qīng dòng ，chàng wàng zhǎng jiāng dié 。xī shí gǔ jǐn náng ，jīn hái bái yǔ zhá 。bú fù shū yè duàn ，zhēn dé sūn dēng shè 。jiǔ huá yī kū lí ，qīng xī yī gū jí 。dé sàng gǒu zì dá ，sǐ shēng ān zú dié 。zhū yán jiǔ bú zhù ，bái fā hé wéi niè 。qún wù zì liú zhuǎn ，wú shēng jì tiān xiè 。dé xiàng lǚ xiàng guò ，lǎo fū níng zú niè 。yóu lái fèi jǐng shuǐ ，bú rú zhǎng jiàn jiá 。wǎng wǎng lùn shū fǎ ，xuān xuān liǎng mù jié 。zhōng láng shí jīng zài ，yuán cháng biǎo jun1 jié 。hàn wèi duō chuán rén ，zhì sòng yǒu yí tiē 。táng shì chū zuì shèng ，jiàn shuāi zì zhōng yè 。ōu yú miǎn shuí sì ，yán liǔ hé zú liè 。zhuàn zhòu xī nán gōng ，cǎo shèng shuí gǎn zhé 。jù shān zuò sàn lì ，xióng gǔ xiān lóng liè 。zhēn guān xǐ fēi bái ，líng lì téng chūn dié 。qǐ tè huō shén guān ，zhí kě qū guǐ yǎn 。gǔ rén yǒu suǒ yù ，tiān xìng nán bì xié 。suǒ zhì yǒu xiǎo dà ，qí cái yǒu yǒng qiè 。huò dàn nuò wén yǎ ，huò xuān áng háo xiá 。huò zhuǎn zhàn ān mǎ ，huò qū chí yì liè 。huò fā yú zhǐ jiàn ，huò dé yú sòng dié 。huò fèn duó chuáng bì ，huò zào chéng xiè dié 。huò wéi shén suǒ zhuī ，huò zì zhí suǒ jié 。huò zuì yǐ jiǎ huò ，huò zhà yǐ háng dié 。huò xí yú yú lè ，huò láo yú kā xié 。yǒu càn rú wén jǐn ，yǒu jìn rú jīn jiā 。yǒu yǐ rú gē fēng ，yǒu diǎn rú shān yè 。yǒu shǐ huò rú bō ，yǒu mèi huò rú yè 。huò téng rú yān fēi ，huò luò rú niǎo dié 。yuān miào yù fēi dòng ，zhuō è kuì piān yè 。dāng qǐn huò bú mèi ，dāng zhòu yì wàng yè 。yǒu yù zhōng shèn wēi ，huò huǐ zé qún niè 。wéi gōng yǒu bú zhì ，kǎo gǔ ān néng yàn 。shí nián xìng néng jiù ，wàn jīn háo qǐ yì 。jīn yù fū juàn zhóu ，lóng shé bì xiāng jí 。shì wéi xiǎo fū jì ，níng dāng zhàng fū yè 。pì rú lùn táng yú ，hé céng dào xún yè 。rú jun1 fù gāo shí ，yú cǐ hé zú jiā 。yī zhàn suī wèi bà ，xiá xīn qǐ jí tiē 。cháo tíng fāng qià xī ，sì yí jiē yuǎn shè 。zuò fù táo hé dì ，zhí dǎo yōu yàn xié 。cháo xī zòu qí gōng ，qún rú zhēng gǔ qiè 。tài píng rèn wén zhì ，zhàn xuè hé fán dié 。dào dé yǐ wéi yǔ ，wēi wǔ yǐ wéi dié 。qǐ bǐ shū sūn shēng ，zá yòng suí hé jiá 。wú shuāi hé kě dào ，bú sǐ tóng yuán shè 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

增广贤文·下集相关翻译

③啼鸟：鸟的啼叫声。
③昆山玉碎凤凰叫：昆仑玉碎，形容乐音清脆。昆山，即昆仑山。凤凰叫，形容乐音和缓。芙蓉泣露、香兰笑：形容乐声时而低回，时而轻快。

增广贤文·下集相关赏析

游人脚底一声雷，满座顽云拨不开。天外黑风吹海立，浙东飞雨过江来。十分潋滟金樽凸，千杖敲铿羯鼓催。唤起谪仙泉洒面，倒倾鲛室泻琼瑰。
沐箫泉亭箫台桥，箫台明月箫台巷，小树林中钻出了岑山亭的尖顶，一代代以顽强的生存能力打造乐清风骨的乐清人，为故园家山谱写了一曲曲多么壮美、清新的田园交响诗。
如果说前半段以天空之景烘托思妇孤栖之苦，那么后半段则转而以室内之景映衬人物独处无聊的心态。诗人的笔锋由夜空转入闺房。空房之内，一盎孤灯，半明不灭，那暗淡的灯光，正象征着思妇的情怀。她孤独难耐，于是不管天寒地冻，踏起织机，织起布来。在这里，诗人没有照搬《诗经》与古诗，光写天上织女，而是将天上移到人间，写思妇亲理寒机。因此使人读来，更富有现实感。从对偶方面讲，这一联比前一联更为精当。因为前一联并列两件性质相近的事物，其弊如后人评价近体诗时所说的“合掌”。而这一联则意不相重，且层层推进，前句说灯不明，是在深夜；后句说晓犹织，则已到天亮了。从深夜到天明，思妇由独守孤灯到亲理寒机，层次鲜明，动作清晰，恰到好处地表现了她的孤独之感。

作者介绍

王亚夫 王学可，字亚夫，襄阳（今属湖北）人。理宗绍定间添差通判临安。事见《咸淳临安志》卷五○。今录诗四首。