奉同张敬夫城南二十咏 其二十 南阜

奉同张敬夫城南二十咏 其二十 南阜原文：

妾身兮不令，婴疾兮来归。沉滞兮家门，历时兮不差。旷废兮侍觐，情敬兮有违。君今兮奉命，远适兮京师。悠悠兮离别，无因兮叙怀。瞻望兮踊跃，伫立兮徘徊。思君兮感结，梦想兮容晖。君发兮引迈，去我兮日乖。恨无兮羽翼，高飞兮相追。长吟兮永叹，泪下兮沾衣。
湖面波光鉴影开，绿荷红芰绕楼台。可怜风物还依旧，曾见吴王六马来。
又携琴鹤返中州，德泽曹溪水并流。烟起相江思父老，花寒庾岭照仙裘。高飞神雀名偏好，独悟泥牛道更优。他日重繁君卧理，孤筇随处访沙鸥。
天沃尔土，不敕尔民。一耕三食，劳逸谁真。三时弗若，兵馑相因。劝尔务农，自利利人。
王业分明记昔年，乾坤日月尚双悬。虹霓初亘牵牛际，雨露遥承附凤偏。握节可曾干斗象，持签时亦傍炉烟。繇来国脉难调久，自省原惭士雅鞭！
薄游金华山，信足支短筇。长啸黄初平，蹴踏金芙蓉。芙蓉峰头白云起，天风习习两腋举。相传古来洞天三十六，乃是赤松真人之所理。千岩拔崔嵬，万壑亘迤逦。高欲凌空同，侧若摧鸟鼠。括苍与台雁，琐细不足拟。帝鸿既长逝，雨师邈难招。回看昔日讲堂洞，却忆当时刘孝标。九龙蜿蜒读书处，穹岩怪石摩苍霄。荒坟突兀葬彩笔，至今词客何寥寥。讲堂信郁纡，朝真益弘敞。天门划然开，石洞豁榛莽。恍然坐我金银台，昆丘玄圃恣来往。青虬赤鲤尽罗列，三仙七圣时俯仰。幽怀转轶荡，胜槩杳莫穷。飞梁百尺下窈窕，举足却堕冰壶中。冰壶跨山腹，气势何其雄。何年虎豹穴，置此蛟龙宫。水帘参差直下五千尺，银河宛转倒泻双白虹。天孙云锦织璀璨，鲛人珠箔垂玲珑。飞流溅沫日夜不得息，惊涛涌雪六月迷长空。耸身出冰壶，倚杖息馀峭。举头万松巅，隐隐落斜照。石羊纷纷望不穷，突见双龙挂寒峤。恍惚初平兄弟骑，蜕骨遗此青天貌。俯窥曲涧仅容膝，解衣燃烛渡深黑。行行不尽一线明，万乳荧煌喷苍壁。玉树罗青葱，芝田烂金碧。谁持巨灵斧，凿此灵仙窟。真人渺何许，瑶草纷可拾。枰间数子势飞动，细看尚记当年弈。人言此穴穿四明，天窗万叠开蓬瀛。摩挲仰视众仙箓，隐见若有胡生名。吁嗟我今胡为在下土，青鞋布袜濩落如流萍。乃思昔日玉皇侧，看花醉卧芙蓉城。木公徘徊向我怒，授简谪余离太清。一落人间五千载，沧溟浩劫会巳盈。顾瞻灵境但咫尺，奋身欲飞还不能。倚杖还悲歌，壮心浩难遏。却忆云门期，瓢笠候明发。回望金华山，兹游信奇绝。馀霞映袍袖，岚翠尚明灭。何当蹑苍虬，长揖众仙列。提携两赤松，永与尘世别。
碧涧重来荐一毛，杉柟喜比往时高。故人地下仍相护，驱逐狐狸赖尔曹。
豆圃人归鸟下，草衣翁醉童扶。相逢邻里笑胡卢，野史盲词今古。白酒前村最好，清风此地真无。夕阳欲落黑云铺，八九夜来风雨。
远山疏影豆茅茨，白石漫漫客子悲。落叶欲分煎茗火，残更裁得寄僧诗。寒窗十载醒人梦，暗泪三年许尔知。北地故人应有信，好花恰结雁来时。
寒林漠漠春无影，款扉有客来铜井。折得梅花远寄将，一枝犹带溪云冷。我亦罗浮谪下仙，相逢此夕岂徒然。狂呼明月伴我饮，世人那识三婵娟。

奉同张敬夫城南二十咏 其二十 南阜拼音解读：

qiè shēn xī bú lìng ，yīng jí xī lái guī 。chén zhì xī jiā mén ，lì shí xī bú chà 。kuàng fèi xī shì jìn ，qíng jìng xī yǒu wéi 。jun1 jīn xī fèng mìng ，yuǎn shì xī jīng shī 。yōu yōu xī lí bié ，wú yīn xī xù huái 。zhān wàng xī yǒng yuè ，zhù lì xī pái huái 。sī jun1 xī gǎn jié ，mèng xiǎng xī róng huī 。jun1 fā xī yǐn mài ，qù wǒ xī rì guāi 。hèn wú xī yǔ yì ，gāo fēi xī xiàng zhuī 。zhǎng yín xī yǒng tàn ，lèi xià xī zhān yī 。
hú miàn bō guāng jiàn yǐng kāi ，lǜ hé hóng jì rào lóu tái 。kě lián fēng wù hái yī jiù ，céng jiàn wú wáng liù mǎ lái 。
yòu xié qín hè fǎn zhōng zhōu ，dé zé cáo xī shuǐ bìng liú 。yān qǐ xiàng jiāng sī fù lǎo ，huā hán yǔ lǐng zhào xiān qiú 。gāo fēi shén què míng piān hǎo ，dú wù ní niú dào gèng yōu 。tā rì zhòng fán jun1 wò lǐ ，gū qióng suí chù fǎng shā ōu 。
tiān wò ěr tǔ ，bú chì ěr mín 。yī gēng sān shí ，láo yì shuí zhēn 。sān shí fú ruò ，bīng jǐn xiàng yīn 。quàn ěr wù nóng ，zì lì lì rén 。
wáng yè fèn míng jì xī nián ，qián kūn rì yuè shàng shuāng xuán 。hóng ní chū gèn qiān niú jì ，yǔ lù yáo chéng fù fèng piān 。wò jiē kě céng gàn dòu xiàng ，chí qiān shí yì bàng lú yān 。yáo lái guó mò nán diào jiǔ ，zì shěng yuán cán shì yǎ biān ！
báo yóu jīn huá shān ，xìn zú zhī duǎn qióng 。zhǎng xiào huáng chū píng ，cù tà jīn fú róng 。fú róng fēng tóu bái yún qǐ ，tiān fēng xí xí liǎng yè jǔ 。xiàng chuán gǔ lái dòng tiān sān shí liù ，nǎi shì chì sōng zhēn rén zhī suǒ lǐ 。qiān yán bá cuī wéi ，wàn hè gèn yǐ lǐ 。gāo yù líng kōng tóng ，cè ruò cuī niǎo shǔ 。kuò cāng yǔ tái yàn ，suǒ xì bú zú nǐ 。dì hóng jì zhǎng shì ，yǔ shī miǎo nán zhāo 。huí kàn xī rì jiǎng táng dòng ，què yì dāng shí liú xiào biāo 。jiǔ lóng wān yán dú shū chù ，qióng yán guài shí mó cāng xiāo 。huāng fén tū wū zàng cǎi bǐ ，zhì jīn cí kè hé liáo liáo 。jiǎng táng xìn yù yū ，cháo zhēn yì hóng chǎng 。tiān mén huá rán kāi ，shí dòng huō zhēn mǎng 。huǎng rán zuò wǒ jīn yín tái ，kūn qiū xuán pǔ zì lái wǎng 。qīng qiú chì lǐ jìn luó liè ，sān xiān qī shèng shí fǔ yǎng 。yōu huái zhuǎn yì dàng ，shèng gài yǎo mò qióng 。fēi liáng bǎi chǐ xià yǎo tiǎo ，jǔ zú què duò bīng hú zhōng 。bīng hú kuà shān fù ，qì shì hé qí xióng 。hé nián hǔ bào xué ，zhì cǐ jiāo lóng gōng 。shuǐ lián cān chà zhí xià wǔ qiān chǐ ，yín hé wǎn zhuǎn dǎo xiè shuāng bái hóng 。tiān sūn yún jǐn zhī cuǐ càn ，jiāo rén zhū bó chuí líng lóng 。fēi liú jiàn mò rì yè bú dé xī ，jīng tāo yǒng xuě liù yuè mí zhǎng kōng 。sǒng shēn chū bīng hú ，yǐ zhàng xī yú qiào 。jǔ tóu wàn sōng diān ，yǐn yǐn luò xié zhào 。shí yáng fēn fēn wàng bú qióng ，tū jiàn shuāng lóng guà hán qiáo 。huǎng hū chū píng xiōng dì qí ，tuì gǔ yí cǐ qīng tiān mào 。fǔ kuī qǔ jiàn jǐn róng xī ，jiě yī rán zhú dù shēn hēi 。háng háng bú jìn yī xiàn míng ，wàn rǔ yíng huáng pēn cāng bì 。yù shù luó qīng cōng ，zhī tián làn jīn bì 。shuí chí jù líng fǔ ，záo cǐ líng xiān kū 。zhēn rén miǎo hé xǔ ，yáo cǎo fēn kě shí 。píng jiān shù zǐ shì fēi dòng ，xì kàn shàng jì dāng nián yì 。rén yán cǐ xué chuān sì míng ，tiān chuāng wàn dié kāi péng yíng 。mó suō yǎng shì zhòng xiān lù ，yǐn jiàn ruò yǒu hú shēng míng 。yù jiē wǒ jīn hú wéi zài xià tǔ ，qīng xié bù wà hù luò rú liú píng 。nǎi sī xī rì yù huáng cè ，kàn huā zuì wò fú róng chéng 。mù gōng pái huái xiàng wǒ nù ，shòu jiǎn zhé yú lí tài qīng 。yī luò rén jiān wǔ qiān zǎi ，cāng míng hào jié huì sì yíng 。gù zhān líng jìng dàn zhǐ chǐ ，fèn shēn yù fēi hái bú néng 。yǐ zhàng hái bēi gē ，zhuàng xīn hào nán è 。què yì yún mén qī ，piáo lì hòu míng fā 。huí wàng jīn huá shān ，zī yóu xìn qí jué 。yú xiá yìng páo xiù ，lán cuì shàng míng miè 。hé dāng niè cāng qiú ，zhǎng yī zhòng xiān liè 。tí xié liǎng chì sōng ，yǒng yǔ chén shì bié 。
bì jiàn zhòng lái jiàn yī máo ，shān nán xǐ bǐ wǎng shí gāo 。gù rén dì xià réng xiàng hù ，qū zhú hú lí lài ěr cáo 。
dòu pǔ rén guī niǎo xià ，cǎo yī wēng zuì tóng fú 。xiàng féng lín lǐ xiào hú lú ，yě shǐ máng cí jīn gǔ 。bái jiǔ qián cūn zuì hǎo ，qīng fēng cǐ dì zhēn wú 。xī yáng yù luò hēi yún pù ，bā jiǔ yè lái fēng yǔ 。
yuǎn shān shū yǐng dòu máo cí ，bái shí màn màn kè zǐ bēi 。luò yè yù fèn jiān míng huǒ ，cán gèng cái dé jì sēng shī 。hán chuāng shí zǎi xǐng rén mèng ，àn lèi sān nián xǔ ěr zhī 。běi dì gù rén yīng yǒu xìn ，hǎo huā qià jié yàn lái shí 。
hán lín mò mò chūn wú yǐng ，kuǎn fēi yǒu kè lái tóng jǐng 。shé dé méi huā yuǎn jì jiāng ，yī zhī yóu dài xī yún lěng 。wǒ yì luó fú zhé xià xiān ，xiàng féng cǐ xī qǐ tú rán 。kuáng hū míng yuè bàn wǒ yǐn ，shì rén nà shí sān chán juān 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

奉同张敬夫城南二十咏 其二十 南阜相关翻译

（4）流霜：飞霜，古人以为霜和雪一样，是从空中落下来的，所以叫流霜。在这里比喻月光皎洁，月色朦胧、流荡，所以不觉得有霜霰飞扬。
⑤跻攀：犹攀登。唐杜甫《白水县崔少府十九翁高斋三十韵》：“清晨陪跻攀，傲睨俯峭壁。”

奉同张敬夫城南二十咏 其二十 南阜相关赏析

马嵬坡又名马嵬驿，在今陕西省兴平县西北。唐玄宗宠爱杨贵妃，荒淫误国，酿成“安史之乱”。安史叛军攻破潼关，唐明皇仓皇向四川逃难，路过马嵬驿时，扈从的禁卫军哗变，求诛杨氏以谢天下。玄宗为了稳定军心，被迫缢死杨贵妃。这首小令以曲写史，意在总结历史的经验和教训。
袁公
“曾记。曾记。人在武陵微醉。”结笔仍是空际著笔，不过，虽未直接点出花名，却已作了不管之答。“曾记。曾记”，二语甚妙，不但引起读者的注意，呼唤起读者的记忆，且暗将词境推远。“人在武陵微醉”，武陵二字，暗示出此花之名。陶渊明《桃花源记》云：武陵渔人曾“缘溪行，忘路之远近，忽逢桃花林，夹岸数百步，中无杂树，芳华鲜美，落英缤纷。渔人甚异之，复前行，欲穷其林”，终于来到世外桃源。原来，此花属桃源之花，花名就是桃花。句中“醉”之一字，写出此花之为人所迷恋的感受。词境以桃花源结穴，馀味颇为深长。它可能意味着女词人的身份（宋词习以桃溪、桃源指妓女居处），也可能有取于桃花源凌越世俗之意。

作者介绍

翁洮 翁洮，字子平，号青山，晚唐睦州寿昌人，约生活于唐文宗至唐昭宗朝，准确生卒年代待考。于唐僖宗光启三年(公元887年)登柳玭榜进士第，官授礼部主客司员外郎兼殿中侍御史。退居不仕。朝廷徵之，洮作《枯木诗》以答诏。帝嘉慕不已，复遣使赐以曲江鱼。宋理宗追谥善庆公。洮工诗，今存于《全唐诗》者，仅十三首。